Krzysztof Andrzej Pomian (ur. jako Krzysztof Purman) – polski filozof, historyk, eseista, profesor nauk humanistycznych.
Jego rodzice byli Polakami żydowskiego pochodzenia. Ojciec Stefan Purman był działaczem komunistycznym, jednym z założycieli KPP, bratem Henryka i Leona. W trakcie II wojny światowej Krzysztof Pomian został wywieziony z rodziną do Kazachstanu, gdzie w łagrze zmarł jego ojciec. Do Polski powrócił wraz z matką w 1946. Wkrótce po wojnie matka zmieniła nazwisko na Pomian, przedwojenny pseudonim jej męża.
W latach 1952–1957 Pomian studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego. Na tym samym wydziale obronił pracę doktorską (1965) i habilitacyjną (1968) oraz pracował jako adiunkt w Katedrze Historii Filozofii Narodowej. W 1966 po wygłoszeniu krytycznego wobec partii referatu został wykluczony z PZPR, do której należał od czasów studenckich. W 1968 stracił pracę na uczelni za poparcie udzielone uczestnikom wydarzeń marcowych. W latach 1969–1972 był zatrudniony w Zakładzie Rękopisów Biblioteki Narodowej, następnie wyjechał do Francji. W grudniu 1975 podpisał List 59, protest przeciwko zmianom w konstytucji.
W 1984 został profesorem we francuskim Krajowym Ośrodku Badań Naukowych (Centre national de la recherche scientifique, CNRS). W 1998 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. W 1999 objął stanowisko profesora na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 2001 został dyrektorem tworzonego w Brukseli Muzeum Europy. W 2010 wszedł w skład Komitetu Doradczego Europejskiej Sieci Pamięć i Solidarność.