Cytaty Marta Abramowicz

Dodaj cytat
Chrześcijanie wartościują cierpienie- Jezusa było największe. Bóg- człowiek cierpiał, to i zwierzęta mogą cierpieć. Kurczaki mogą być mielone żywcem, a świnie zarzynane godzinami. To nie twoja odpowiedzialność, to plan Boży. A potem widzisz, jak wiozą świnie do rzeźni. Skwar, chce im się pić, stoją po kolana w odchodach. Zostaje w tobie ten obraz. Liczysz- ile dziennie, ile na świecie. Ile tysięcy. Widzisz skórzane buty, pasek. Już wiesz, skąd to pochodzi. Oglądasz zdjęcia, filmy, jak wygląda chów przemysłowy. Ta informacja cię zmienia. Póki wierzyłam w Boga, nie brałam odpowiedzialności za cierpienie wokół mnie. Kiedy przestałam wierzyć, przestałam jeść mięso. Bo wzięłam odpowiedzialność za swoje czyny. Zarzuciłabym Bogu, że był gorszy od wegetarian.
Zmowa milczenia, o której tu mówimy, jest rodzajem wielogłowej hydry. Jedna głowa to stosunek do dzieci księży, druga - do kobiet, trzecia - do Żydów, czwarta - do ludzi o innej orientacji seksualnej. Jest jeszcze wiele innych. Odetniesz jedną, wyrasta następna
Ludzie ślepo wierzą w Kościół. A to jest sztuka teatralna, aktorstwo najwyższej próby. Głos, ton, uśmiech, gestykulacja. Oszukują cały naród.
My­śla­ła, że do­mi­ni­kan­ki to żeń­ska od­mia­na do­mi­ni­ka­nów. Że bę­dzie jak u braci: teo­lo­gia, fi­lo­zo­fia, nauka. Ale nie, sio­stry mają sprzą­tać, go­to­wać i ustra­jać oł­tarz.
...w zakonach i seminariach najlepiej odnajdują się osoby niepewne siebie i potrzebujące autorytetu. Autorytetu, który wskaże im prawdę, poda reguły i powie, jak żyć. W struktury Kościelne wchodzą najczęściej w wieku nastoletnim i nie widzą, że odbiera im się samodzielność myślenia i postępowania.
Bóg z Katechizmu jest płytki, prymitywny, przewidywalny. Bóg Starego Testamentu jest groźny, mściwy, tajemniczy, żądny krwawych ofiar. Bóg Dobrej Nowiny- poświęcił własnego syna, wydał go na śmierć. Czasami brakuje mi Boga, który mógłby w prosty sposób nadać sens mojej egzystencji.
Każdy człowiek ma zdolność rozróżniania pomiędzy dobrem a złem. Ludzie odchodzą z Kościoła, bo rozdźwięk pomiędzy tym, co być powinno, a tym, jak jest, stał się dla nich nie do zniesienia.
Zaczynała od pracy z dziećmi z trudnych rodzin. Doręczone i bite w domu, w szkole robiły to samo swoim kolegom i koleżankom. Wtedy po raz pierwszy zobaczyła, że nie wystarczy pomóc ofiarom, trzeba jeszcze zatrzymać przemoc tam, gdzie powstaje. Wziąć na terapię sprawców, żeby zrozumieli, co czynią.
Jest jeszcze jedna kwestia - jeśli ksiądz sam nie porzuci kapłaństwa, tylko się go wydali, czyli przeniesie do stanu świeckiego, to Kościół musi go utrzymywać. Mowa o podstawowych warunkach, ale to jest ścisły obowiązek.
Rezygnacji z siebie służy ścisły zakaz rozwijania w sobie osobistych uczuć do innych i kontrola myśli, które mogłyby prowadzić do grzechu. Wreszcie rezygnacji z siebie służy poświęcenie się bez umiaru, do którego zachęcane są siostry swoim rozkładem obowiązków, niepozostawiającym czasu na odpoczynek.
Jezus był przeciwny przysięgom- zawsze wynikającym z leku, a nie ufności w Boga.
U nas (w Polsce) sióstr się nie docenia, pomiata się nimi i przestawia jak pionki na szachownicy. Nie można być sobą, podjąć żadnej decyzji. Przełożone rządzą twardą ręką, w dawnym stylu, nie licząc się ze zdaniem innych.
W zakonie każdy (...) musi zbudować swoją relację z Bogiem. Boga nie widać. Bóg nam nie da pokuty. Trzeba się z Nim ułożyć, odnaleźć Go w swojej pracy, służbie. (...) Tylko siostry są rozliczane z tego, co zewnętrzne: ile godzin klęczą w kaplicy, jaką mają postawę, gdy się modlą, czy noszą habit. Ich dramatem jest, że przy tak ogromnej dbałości o spełnienie zewnętrznych wymagań nie mają już przestrzeni na życie duchowe. Nie starcza im sił i czasu na zaangażowanie w relację z Bogiem, relację mało uchwytną, której nie da się rozliczyć.
Ja też nie chcę spowiadać sióstr (...). nie dokonam żadnej zmiany. Nie mam na nic wpływu. Orka na ugorze. Dlaczego? Wolność to istota chrześcijaństwa. Jeśli im będę o tym mówić, postawię je wobec ogromnego dylematu: przestrzegać ślubu posłuszeństwa czy iść za głosem sumienia. A głos sumienia zaraz wyprowadzi je z zakonu.
Umartwienia to nieudolne próby dorównania Bogu, w sumie to zuchwałość mierzyć się z Bogiem.
Skoro więc samopoświęcenie jest chrześcijańskim ideałem, zakonnice i święci przez praktykowanie umartwiania dążą do ideału (...). Im bardziej ktoś się wyniszcza, tym lepiej- jest bliżej Boga. Czy Bóg tego chce? Nie sądzę. Skoro Jego istotą jest miłość, to jak może oczekiwać upokorzeń, umartwień, cierpienia od człowieka, obiektu tej miłości? To jakiś zgrzyt, niezgodność, wynaturzenie...
Trudno być w zakonie tak normalnie dobrym. Ludzie proszą cię o pomoc, ale ty najpierw musisz iść się pomodlić, a potem siedzieć z siostrami na rekreacji. Chcesz pójść za odruchem serca, ale to sprzeczne z posłuszeństwem. Nie pomagasz komuś, bo to wbrew woli przełożonej. Postępujesz dobrze czy źle ?
Kościół to tylko dobrze zorganizowana instytucja. Sama odpowiadasz za swoje życie. Wolna wola i sumienie to bzdura! Wszystko po to, by utrzymać "rząd dusz", podporządkować, przymusić, odebrać wolność myślenia.
Mówię gwarą młodzieżową, której nie lubi. Jeśli ja coś powiem- nieważne, nieprawda. Jeśli jakaś inna siostra powie to samo- o! to już godne uwagi. Jeśli powie to ksiądz albo napiszą w książkach, to już absolut!
Na ołtarzu poświęcenia złożyłam swój największy dar- wolność.
Co mają zrobić ci, którzy nie chcą takiej nauki Kościoła, która ocenia, deprecjonuje, potępia?
Bóg Jezusa Chrystusa był dobry i wybaczający. Nie chciał Kościoła, który ciemięży ludzi w imię utrzymania nad nimi władzy.
Życie osoby wierzącej to nieustanne przedzieranie się do Boga, odbijanie od Jego milczenia.
...nawet w więzieniach ludzie mają większą swobodę myśli i informacji niż ta, którą Kościół przewidział dla "służebnic Chrystusa".
Kościół nadal uzurpuje sobie władzę absolutną nad myśleniem wiernych.
Niektóre wpadły w depresję na skutek umartwień i wierności ślubowi posłuszeństwa, a wówczas przełożone pozbyły się ich jako niedojrzałych. Pozostałe odeszły same, kiedy straciły nadzieję na zmianę.
Niektóre siostry mają laptopy, tablet, po trzy komórki, pozostałym nie wolno, bo ubóstwo. O tym, komu wolno, decyduje przełożona, która sama ma prywatne konto bankowe i samochód, nie wiadomo na kogo zarejestrowany. Siostry chorują, a nie dostają zgody na wizytę u lekarza, aż wydarzy się tragedia. (...) Kontrole są fikcją, bo przełożona przekupuje siostrę z generalatu złotym zegarkiem albo wycieczką do Rzymu.
Religia nie zostawia żadnej przestrzeni na twoje myśli, decyzje, na twoją wolność. Jeśli masz wątpliwości, zawsze wytłumaczą ci: "Oto wielka tajemnica wiary". Oddajesz mózg wspólnocie parafialnej i dostosowujesz się do listów, kazań, czytań. Mówią ci, w co masz wierzyć, kiedy masz się smucić, a kiedy cieszyć. To jest tak uproszczone i infantylne, jak kolędy.
Jan Chrzciciel został zabity za prawdę. Był głosem słowa. Ja jestem chyba bełkotem.
Tam, gdzie człowiek, tam i grzech.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl