Marcin Pilis
Zostań fanem autora:
× 2

Marcin Pilis

Autor, 50 lat 45 czytelników
7.9 /10
53 oceny z 5 książek,
przez 48 kanapowiczów
Urodzony 8 sierpnia 1974 roku w Polsce
Absolwent Uniwersytetu Śląskiego. Od lat pisze w tygodniku "Kurier Jurajski". Obecnie jest jego redaktorem naczelnym. Prozaik, dziennikarz, autor świetnie przyjętej Relikwii (2009) i Opowieści nawiasowej (2006).

Umiejętnie łączy elementy powieści obyczajowej i psychologicznego thrillera, a jego bohaterowie często znajdują się w sytuacjach granicznych i są zmuszeni do podejmowania trudnych wyborów.

Książki

Łąka umarłych
2 wydania
Łąka umarłych
Marcin Pilis
8.9/10
Seria: Autorska

Rok 1996 – do zapadłej polskiej wsi Wielkie Lipy przybywa były niemiecki żołnierz, aby po latach zmierzyć się z własną wojenną przeszłością. Rok 1970 – student z Krakowa Andrzej Hołotyński odkrywa mr...

Zemsta kobiet
Zemsta kobiet
Marcin Pilis
7.9/10

Losy bohaterek najnowszej powieści Marcina Pilisa splatają się w obliczu dramatycznych wydarzeń, które łączy zapomniana przeszłość. „Mocna, chwilami brutalna, ale i mądra psychologiczno-społeczna op...

Cisza w Pogrance
Cisza w Pogrance
Marcin Pilis
8.4/10

W ciszy wieczorów łuny nad horyzontem zwiastują niechybną rzeź. Tego lata cały Wołyń ogarnęła trwoga… Lipiec 1943 roku. Dwie nastoletnie siostry z Pogranki zakochują się w młodzieńcu z sąsiedniej uk...

Mnogość rzeczy
Mnogość rzeczy
Marcin Pilis
8.8/10

Chcieli przeżyć wielką miłość. Dostali coś więcej… Kiedy Mariusz, student fizyki, udaje się na występ teatralny adeptów aktorstwa, nie wie, że ten wieczór wszystko zmieni. Zapamiętany głos tajemnicz...

Relikwia
2 wydania
Relikwia
Marcin Pilis
5.2/10

Spokojny żywot miasteczka kończy się w momencie, kiedy ksiądz Augustyn stwierdza publicznie, że niezwykłe znalezisko pod posadzką kościoła nosi w sobie nadprzyrodzoną moc. To cud czy zwykłe oszustwo?...

Serie i Cykle

Cytaty

Była to cisza, w jakiej od tygodni pogrążały się domy w Pogrance, i nawet długie rozmowy nie potrafiły zupełnie jej zagłuszyć. Obejmowała każde domostwo z osobna, każde po swojemu, wnikała przez szpary w oknach, przez niedomknięte drzwi i martwe kominy, po swojemu przekraczając podwoje, osadzała się w narożach izb i ciałach.
I czasem w Lipach tak się dzieje. To ciemne lasy i ukryta brudna wieś, a w niej ludzie obarczeni tym, co przeżyli, i tym, co mają przeżyć. Oni nie tolerują obcych.
- Wielkie Lipy mają swoje tajemnice. To miejsce wyjątkowe, a najbardziej w zimie, kiedy jest odcięte od reszty świata. wtedy prawie nikt obcy tam się nie zjawia, co najwyżej ja, ale ja już nie jestem całkiem obcy

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl