Zadebiutował w wieku 16 lat opowiadaniem szkolnym. W wieku 19 lat rozpoczął pracę w redakcji „Pokolenia”. Potem kolejno w „Sztandarze Młodych”, „Głosie Pracy” (jeden dzień), „Kurierze Polskim”, członek redakcji tygodnika „Świat”, „Kultury” (warszawskiej), „Literatury”. W 1954 ukończył studia na Wydziale Dziennikarskim Uniwersytetu Warszawskiego, potem studiował także dziennikarstwo na Uniwersytecie w Strasburgu (1961). W latach 1964–2004 był wykładowcą na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Jego najbardziej znane dzieła to wywiad rzeka z Melchiorem Wańkowiczem Wańkowicz krzepi (1973), Co u pana słychać? (1975), rozmowy ze zbrodniarzami hitlerowskimi, oraz Jak umierają nieśmiertelni (1972), sprawa głośnego morderstwa w willi Romana Polańskiego w Los Angeles, kiedy to banda Charlesa Mansona zamordowała m.in. Sharon Tate, żonę Polańskiego, która była w 9. miesiącu ciąży. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym na Powązkach (kwatera A8-6-5).