“Our species has a strange fascination for the 'last' and the 'lost'. The thrill of an experience that future generations can enjoy is as nothing compared to the value of seeing something that subsequently was ruined. He who sees last, sees best. Just a grieving relatives will argue about who had the last word with the deceased.”
“In a blinding flash it showed me that I, too, was a living being of flesh and blood, another animal, who had my time on earth now, but who one day would cease to be here.”
“Lots of people suffer so much that perhaps they would have died of sorrow if they couldn't dream something nice in between all the sadness”
“What is this great fairytale we live in and which each of us is only permitted to experience for such a short time?”
“I could no longer tell what was imagination and what was reality; perhaps the borderline between them didn't exist any more.”
“A riddle she was, and a riddle she remained”
“History is like a big pile of pancakes where each pancake is a new map of the world”
“...królestwo Boże dla wszystkich stoi otworem, także dla tych, którzy podróżują bez biletu...”
“I śmiech , i kwiaty to cząstka boskiej wspaniałości, która zabłądziła na ziemię. A one bardzo łatwo się rozprzestrzeniają.”
“Od nadmiaru można oślepnąć. Dlatego zdarza się, że chodzàc pod ugwieżdżonym niebem, nie widzimy ani jednej gwiazdy.”
“Może wskazówki miały dosyć obracania się rok za rokiem w tę samą stronę i nagle postanowiły zmienić kierunek.”
“To Veronika nauczyła mnie dostrzegać drobne finezje natury, a tych byla nieskończoność. Potrafiliśmy zerwać przylaszczkę albo fiołka i przez kilka minut uważnie studiować ten maleńki cud. CZYŻ ŚWIAT NIE JEST JEDNĄ WIELKĄ, WPRAWIAJĄCĄ W OSZOŁOMIENIE BAŚNIĄ?”
“Gdyby ludzki mózg był tak prosty, że moglibyśmy go zrozumieć, bylibyśmy wtedy tak głupi, że nie zrozumielibyśmy go i tak.”
“Być może robi nam się smutno na widok czegoś pięknego, ponieważ wiemy, że to nie będzie trwało wiecznie. A widząc coś brzydkiego śmiejemy się, bo rozumiemy, że to tylko udawanie.”
“Z pewnością dlatego, że cały czas się zmieniasz. A kiedy ktoś stale się zmienia, nie ma nic nierozsądnego w tym, że trochę się temu dziwi.”
“Biedna jesteś-powiedział Ariel -Dlatego, że jestem chora? -Nie, ale to musi być okropne, nie wierzyć w tego, z kim się rozmawia.”
“Raz, dwa, trzy, odchodzisz ty.”
“Widzimy wszystko jakby w zwierciadle, niejasno. Czasami możemy zajrzeć przez lustro i zobaczyć odrobinę tego, co jest po drugiej stronie. Gdybyśmy całkiem wyczyścili zwierciadło, zobaczylibyśmy o wiele więcej. Ale wtedy nie moglibyśmy już widzieć siebie.”