Cytaty Irena Matuszkiewicz

“Od zarazy, głodu, wojny i egoistów broń mnie Panie!”

“Piękno uwalnia od negatywnych emocji, które wywołuje samotność i odtrącenie. Piękni ludzie są jakby nagrodzeni, wyróżnieni przez los; zawsze tak było (...). W związku z tym zawsze mają mniej powodów by być złośliwymi, zazdrosnymi i agresywnymi w dążeniu do tego,czego nie mogą osiągnąć.”

“(...) ta sama prawda wcale nie jest jednakowa dla różnych ludzi.”

“Zło nie psuje harmonii świata, (...) a wręcz przeciwnie, jest do owej harmonii niezbędne.”

“(...) u kobiet nigdy nie wiadomo, gdzie anioł się kończy, a zaczyna dabieł.”

“Życie wcale nie jest takie złe, zwłaszcza jeżeli patrzeć na nie od tyłu. Trzeba tylko nauczyć się uciekać w siebie. Można siedzieć, można leżeć, czyli fizycznie tkwić w bezruchu i jednocześnie uciekać. (...) Tam uciekała dla przyjemności, czasem z nudów albo ze zwykłej chęci przeniesienia się w inny, przyjazny świat. Zostawiła sobie tylko dobre wspomnienia, złe odkładała w niepamięć. Tu, w sanatorium, próbowała uciec od wszystkiego, co było nowe i przez to niepokojące.”

“Mówiła: "mój mąż" i smakowała każdy wyraz oddzielnie. "Mój" to była wyłączność. Mogły sobie inne kobiety patrzeć, zazdrościć, ale on tylko do niej należał, bo słowo "mąż" z kolei znaczyło bliskość i intymność, jakiej nikt inny nie mógł jej ofiarować.”

“"Czym jest milość? Wyobraź sobie kamerę, która pokazuje rozwój kwiatu magnolii. Najpierw jest maciupeńki pączek, rośnie, pęcznieje, rozchyla delikatnie płatki, by wreszcie wystrzelić, dosłownie wystrzelić pełnią urody. Ale żeby to pokazać na jednym, króciutkim filmie, trzeba zrobić setki pojedyńczych ujęć, w różnych fazach rozwoju. Tak samo jest z milością. Najpierw są setki drobnych zdarzeń, gesty, spojrzenia, niedomówienia, drobne czułości i z nich wybucha miłość." -”

“Życie to nie powieść. Do pewnych zamkniętych rozdziałów nie wolno, a nawet nie należy wracać.”