Urodził się i wychował w Kowlu w tradycyjnej, choć nie ortodoksyjnej rodzinie żydowskiej. Ojciec Aron Samuel był mistrzem ślusarskim, matka Sosze Henia (w dokumentach: Gienia), z domu Bokser – modystką. Miał dwie siostry: starszą Reginę (ur. 1911; po mężu Fryde) i młodszą Rywkę (ur. 1923). Rodzina mieszkała w wynajmowanym trzypokojowym mieszkaniu przy ul. Warszawskiej, w centrum Kowla. Ojciec zmarł kilka lat przed wybuchem drugiej wojny światowej (ok. 1935 r.), matka i obie siostry zginęły w sierpniu 1942 roku w kowelskim getcie.
Po wybuchu drugiej wojny światowej wrócił do Kowla, gdzie został wcielony do Armii Czerwonej (1941–1944); wtedy to, w roku 1941, zmienił imię. Od 1944 roku walczył w Armii Polskiej w ZSRR, dowodzonej przez Zygmunta Berlinga. Po zakończeniu wojny w stopniu pułkownika pracował w Głównym Zarządzie Politycznym Ludowego Wojska Polskiego (1945–1952), kierował wydawnictwem Ministerstwa Obrony Narodowej (1952–1963) i był wicedyrektorem Wojskowego Instytutu Medycyny Lotniczej (1963–1967).
Tłumaczeniami zajął się dopiero po usunięciu z PZPR, zwolnieniu z pracy i przeniesieniu na emeryturę w 1967 roku.