Agady Talmudyczne

Talmud składający się z Miszny i Gemary zawiera ustną tradycję opartą na wyjaśnieniu przepisów Tory w nowych czasach i nowych warunkach. Składa się z dwóch części - "halachy" i "agady". Halacha (po aramejsku "agada", po hebrajsku "hagada") pochodzi od hebrajskiego słowa ?halach" - ?iść, chodzić, postępować". Zawiera przepisy prawa i normy postępowania. "Agada" od słowa "hagad" - "opowiadać" - to część ustnej tradycji. Jest swoistą formą literackiej twórczości rozwijanej przez stulecia. Składają się na nią opowieści, krótkie opowiadania ze świata realnego i świata fantastycznego, przypowieści, sentencje, aforyzmy, mity, wiersze, a nawet anegdoty. Opowieści agadyczne są zwięzłe. Odznaczają się często stylem Biblii. Można w nich znaleźć motywy zaczerpnięte z twórczości literackiej innych narodów. Wiele też opowieści agadycznych za pośrednictwem Talmudu weszło do folkloru europejskiego. Celem agad jest nie tylko opowiadanie, ale też pouczanie. Halacha wnika we wszystkie zjawiska życia, traktuje i rozwija teoretyczne przepisy prawne i rytualne. Agada zaś za pomocą łatwo dostępnych środków przekazu literackiego przysposabia naród do dostosowania się do przepisów prawa. Prezentowane w tym wyborze agady stanowią część większej całości zawartej w Księdze Agady.