Ukończył w 1924 gimnazjum w Warszawie, następnie Institut Superieur w Liège (Belgia).
W 1920 jako żołnierz Armii Ochotniczej brał udział w wojnie przeciw bolszewikom.
Z zawodu inżynier elektryk. Był autorem prac naukowych z zakresu radiometeorologii i elektrotechniki. W latach 1932–1933 kierował pierwszą polską wyprawą polarną na Wyspę Niedźwiedzią. W latach 1934–1939 pracował w Obserwatorium Aerologicznym Państwowego Instytutu Meteorologicznego w Legionowie.
Po powstaniu warszawskim trafił do obozu koncentracyjnego Neuengamme koło Hamburga.
Po wojnie pracował jako dyrektor techniczny Zjednoczenia Energetycznego Okręgu Dolnośląskiego w Jeleniej Górze oraz w Państwowym Instytucie Hydrologiczno-Meteorologicznym. W 1950 zamieszkał w Legionowie, gdzie podjął pracę w Obserwatorium Meteorologicznym PIHM. W drugiej połowie 1955 przeprowadził się wraz z żoną Aliną na Saską Kępę w Warszawie.