Wyzwania czytelnicze – czy warto brać w nich udział?

Nigdy nie czytam pod presją, a zadeklarowana w wyzwaniu liczba nie jest dla mnie wyznacznikiem. Czytam wtedy kiedy mam czas i ochotę. Średnio czytam od 8 do 12 książek w miesiącu, czasami mniej, czasami wiecej. Wyzwanie czytelnicze to jest zabawa, którą traktuję trochę z przymrużeniem oka, czytanie ma być przyjemnością a nie wyścigiem, żeby sprostać wyzwaniu. Dlatego w wyzwaniach zawsze określam realną liczbę, taką ilość książek, jaką będę w stanie z przyjemnością przeczytać w ciągu roku :) I nie podejmuję się wyzwań, które zmuszają mnie do czytania książek z określonego gatunku, tematyki, z kwiatem w tytule, bądź liczbą itd. Między mną a książką musi być chemia. Żadne wyzwanie nie jest w stanie zmoblilizować mnie do przeczytania czegoś, czego zwyczjnie nie chcę przeczytać, choćby inni czytelnicy umierali z zachwytu nad daną książką. Wyzwanie ilościowe ok, innego typu - nie, dziękuję. 

Wiedziałam, że są ale idea przemawiała do mnie średnio. Pozwoliłam się przekonać i... Wyzwania czytelnicze to fajna zabawa. 
Brałam udział w kilku i wybór książki do czytania sam w sobie był wyzwaniem. Miało to swój smaczek i dodawało wyzwaniu rumieńców. 
Z tym, że bardziej niż czytanie "na czas (x-książek w x-tygodni czy w rok) wolę wyzwania bardziej tematyczne. Np: "Znajdę i przeczytam książkę w żółtej okładce", albo "z motylem", o zbójach w górach, o jakimś znanym wojowniku, z jakiejś dziedziny (fizyki, historii, archeologii itp.). Wyzwanie o większym stopniu trudności ale satysfakcja ze znalezienia i czytania "tej" książki jakby większa. Nie zawsze są one po mojej myśli i bywa, że po książkę sięgałam z niechęcią, ale z każdej staram się wynieść coś dobrego. Co o książce z wyzwania myślę - to już zupełnie inna sprawa. 

Przekonałam się do wyzwań czytelniczych kilka lat temu. Nie traktuję ich jako czegoś co muszę, ale jak coś co mogę. :)
Na pewno w jakiś sposób wyzwania dopingują do czytania i dzięki nim mam szansę przeczytać więcej i bardziej różnorodnej  literatury. Często zdarza się tak, że dzięki wyzwaniom sięgam po lektury, po które raczej bym nie sięgnęła i zazwyczaj (choć nie zawsze) jestem zadowolona, że odkryłam jakaś nową intrygującą historię. 
Wyzwanie wyzwaniu nierówne, więc należy je dobierać z rozmysłem, tak, żeby były dla nas interesujące, a wtedy nawet jak jakaś mała presja jest to jej nie odczuwamy.
Wyzwania to fajna czytelnicza zabawa i warto tak do nich podchodzić.

W wyzwaniu "Przeczytam 52 książki w roku" biorę udział od momentu pierwszej edycji. Nie dlatego, żeby się z kimś ścigać, albo udowodnić, że czytam. Tego robić nie muszę. Jest to dla mnie forma dokumentowania tego, co czytam i dzielenia się opiniami. To jedyne wyzwanie, w którym biorę udział. Nikt mnie nie zmusi do wzięcia udziału w wyzwaniu typu: w tym tygodniu przeczytam książkę z gatunku erotyk, a w następnym horror, w potem musisz się zmierzyć z Remigiuszem Mrozem 😁 Czytam to, co chcę, na co w danym dniu mam nastrój, a jak nie iskrzy, to odkładam i czytam co innego. 

Chętnie biorę udział w wyzwaniach czytelniczych typu 52 na rok. Jak się uda przeczytać wyznaczoną przeze mnie liście, to super. Jak nie,  trudno. Najważniejsze jest, aby czytać to , na co ma się ochotę i w takich ilościach, by nie czuć się zawiedzionym. Przecież każdy wie, że liczy się jakość, a nie ilość!

Podoba mi się nakanapowe wyzwanie :) 

A ja podjęłam w tym roku pierwsze wyzwanie z książkami. Oczywiście, że nic na siłę nie da się zrobić i do czytania trzeba podchodzić z chęcią a nie z przymusu. Wtedy z reguły nic nie mogę znaleźć dla siebie odpowiedniego. Tak czy siak, powodzenia wszystkim którzy podjęli wyzwanie :)

A ja jestem na etapie przed. Przed ewentualnym podjęciem decyzji o uczestniczeniu w wyzwaniu. Póki co nie chcę tego robić, nie chcę się zmuszać do przeczytania konkretnej liczby, czy konkretnej tematyki. Owszem, obserwuję jakie wyzwania są - np. tutaj, nakapie.pl - ale obchodzę je szerokim łukiem. Może przede mną 2 lata podchodzenia do tego jak do jeża, a może cała wieczność ;) 

Staram się brać udział w wyzwaniach książkowych. Pomaga mi to wyjść poza strefę komfortu i dać szansę innym gatunkom. A im więcej i różnorodniej, tym lepiej. A wyzwania typu przeczytam "x" książek pomagają mi uświadomić sobie, ile czytam, bo w sumie nigdy nie robiłam tego typu zestawień, chociaż zeszły rok był bardzo skromny. W przypadku wyzwań miesięcznych dotyczących np. klasyki, zawsze o nich zapominam, chociaż staram się nadrabiać. 

Czytanie książek sprawia mi przyjemność i jest moją pasją. Miło było należeć do Klubu Recenzentów. Sprawiło by mi to 
ogromną radość. Lepiej czytać dla zrozumienia, a nie pod presją i wynikającej z niej później nie wiedzy niedokładnej 
na temat danej przeczytanej książki. 

Uwielbiam czytelnicze wyzwania. Często też mobilizują do sięgnięcia po jakieś konkretne tytuły :)

Ja ogólnie nie lubię stawiać sobie jakichś celów, ale przystąpiłam w tym roku do wyzwania tu na portalu, z prostej przyczyny - z ciekawości, czy uda mi się przeczytać o jedną książkę więcej niż w zeszłym roku ;).
Przystąpiłam również do drugiego wyzwania - Olimpiady Czytelniczej organizowanej na jednym z blogów ( http://www.posredniczka-ksiazek.pl/2020/01/olimpiada-czytelnicza-2020-styczen.html), bo podpatrywałam w ubiegłym roku uczestników tej inicjatywy i postanowiłam się sprawdzić i w sumie porównać z innymi ;)

Pieprzenie w bambus. Wyzwanie czytelnicze to coś czego nie możemy udowodnić komuś a tylko sobie samemu. Dlatego nie ma nagród pieniężnych, jeśli ktoś bierze udział w takim wyzwaniu to po to żeby sprawdzić się przed samym sobą.  Dlatego nie rozumiem jaka presja czy przymus? O czym wy mówicie ludzie?  Presja byłaby wtedy jakby ktoś stał nad nami z batem i pilnował czy czytamy.
Odpowiadając na pytanie zawarte w artykule: tak, warto wziąć udział w wyzwaniu czytelniczym jeśli się dużo czyta, zawsze to jakaś dodatkowa samowiedza.

W tym roku po raz pierwszy dołączyłam do wyzwań czytelniczych. Odkrywam je dopiero, ale już widzę plusy. Poza tym, że działają motywująco, to również pomagają odkrywać ciekawe tytuły, na które być może nie zwróciłabym wcale uwagi. Inspirują, pomagają otwierać się na inne gatunki, nienależące do naszej czytelniczej strefy komfortu. Oczywiście warto podchodzić do takich wyzwań z głową - ja nie biorę w nich udziału po to, żeby czuć jakąkolwiek presję. Traktuję to jako pomoc w wyborze ciekawych lektur i motywację, by czytać więcej i dzielić się swoimi odkryciami z innymi.

Odwiedziłam tą stronę olimpiada czytelnicza 2020 i powiem, że mam mieszane uczucia. 
Nie można w nim podzielić się recenzjami kulinarnymi i podręcznikowymi.