.)| - z odpowienim kontekstem i dystansem zabójczo zabawny, ale i niesmaczny więc nie dla każdego 8/10 "Daleko od nieba" - moja wspaniała Julianne Moo...
Chmury biegną po niebie poganiane wiatrem.
Autor sam o sobie pisze: Jestem człowiekiem, którego inspiruje szelest liści na drzewach i czyste niebo nad przykrytym zimową kołdrą światem.
Dzisiaj kończę dwadzieścia cztery lata i gdyby moja droga matka żyła, powiedziałaby mi, że jestem starą panną i nie dbam o opinię o rodzinie.
Pod wieczór jakby trochę się wypogodziło, deszcz siąpił jeszcze, ale z nieba zniknęły ciemne, ołowiane chmury.
A tak na poważnie: niebagatelną rolę odgrywa moja osobista fascynacja tematyką, sięgająca wielu lat wstecz, można nawet powiedzieć, że dzieciństwa.
– Raso, moja droga, czy aż tak bardzo boisz się starości?