Zima naszej goryczy recenzja

     Ethan Allen Hawley żyje z rodziną w miasteczku New Bayton. W miasteczku, które niegdyś była wspaniałe, rozwinięte i oferujące wiele jego mieszkańcom. W miasteczku, które teraz trawią choroby, rozpacz i zniszczenie.
       Ethan nie zawsze był sprzedawcą w cudzym sklepie. Dawniej sam był jednym z najbogatszych i najważniejszych mieszkańców tego miasteczka. Pomimo upływu czasu nie potrafi zapomnieć o tym, co minęło, przez co, walczy z wyrzutami sumienia i własnymi demonami. Żona nie pomaga mu w uporaniu się z duchami przeszłości, wspominając z tęsknotą piękne czasy, które były przeciwieństwem ubóstwa, w którym obecnie trwają.
      Pewnego dnia, za sprawą pomyślnej wróżby, Ethan postanawia zaryzykować w imię lepszej przyszłości swojej rodziny i tym samym odmienić zły los.

    Dla czytelnika, opowiedziana przez Steinbeck'a historia może wydawać się posępna, przytłaczająca, ale właśnie w tym tkwi jej piękno. Autor w niesamowity sposób przedstawił drogę ze szczytu na samo dno i próby wydostania się z ciemności. To, jakie zmiany zachodzą w człowieku, który traci wszystko i musi zaczynać od nowa.
       W książce znaleźć można wiele fragmentów ukazujących przemiany zachodzące w społeczeństwie, skrajności dnia codziennego.
     "Zima naszej goryczy" nie należy do książek miłych, które można szybko przeczytać i zapomnieć. Ona tkwi w czytelniku jeszcze długo po zakończeniu lektury.

    "Zima naszej goryczy" jest powieścią inną niż reszta twórczości Steinbeck'a, niełatwą, w surowy sposób poruszającą wiele aspektów i oddziałującą na czytelnika. Skłania do refleksji i spojrzenia na świat w inny sposób.