Walt Disney. Wizjoner z Hollywood recenzja

„Jeśli możesz o czymś marzyć, możesz też to osiągnąć”.

Walt Disney. Kto go nie zna? Kto go nie lubi? Kto nigdy nie płakał na „Królu lwie”? Kto nie wzruszył się na „Pięknej i bestii”? Można by tak w nieskończoność wymieniać piękne filmy i baśnie zrealizowane przez studio Disneya – każdy z nas ma ukochana bajkę i ulubionego bohatera. Walt Disney jest ucieleśnieniem amerykańskiego snu. Nie mając nic doszedł do ogromnej fortuny i sławy. A wszystko zaczęło się od wielkiego marzenia, niepozornej Myszki Miki (choć ta nie jest dziełem Disneya, użyczał jej natomiast swojego głosu)i niepokornego Kaczora Donalda. Żadna z wykreowanych przez niego postaci nie była „taka sobie”. Każda miała za zadanie przekazać widzom konkretne wartości. Popularne jest dziś stwierdzenie, że Walt Disney nadużywał w swoich produkcjach wątków sierot. Wiadomo, że sam bardzo ciężko przeżył śmierć matki. Ponadto miał wiele wątpliwości co do daty swojego urodzenia i prawdziwych rodziców.Zapewne miało to wielki wpływ zarówno na fabułę jak i charakter postaci. Z tej pozycji dowiemy sięwiele o jego życiu, o trudnej relacji z ojcem, o genialnej relacji z bratem, o idealnych relacjach z dziećmi. Biografia tego wielkiego artysty - wizjonera wydaje się być z jednej strony zwyczajnie nudna i przesłodzona. Jednak czytając między wierszami bohater daje się poznać m. in. jako surowy i wymagający pracodawca, pracoholik i konserwatysta. W „Biografii” także szczegółowo opisany jest początek Disneylandu a także rozmach z jakim to przedsięwzięcie zostało zrealizowane. Jedyne czego mi zabrakło w tej książce to odrobiny teorii spiskowych, szpiegowskich rewelacji. Nie ma żadnych informacji o współpracy z nazistami, o antysemityzmie. Trochę szkoda, bo zawsze to jakiś dodatkowy, smaczny kąsek;) bo przecież każdy ma coś do ukrycia. Prawdy się jednak nie dowiemy. Na pewno autor „Biografii” rozwiał wszelkie wątpliwości co do ewentualnego zamrożenia Disneya na 100 lat - w rzeczywistości został on skremowany po śmierci. Książka ciekawa choć miejscami zbyt dużo suchych faktów. Więcej życia by się przydało, bo główny bohater był nietuzinkową postacią z krwi i kości.