Światło ukryte w mroku recenzja

"Książka Sharon Cameron jest wierna prawdziwej historii mojej rodziny. Autorka stworzyła porywająca opowieść, w której udało się jej ukazać siłę młodej kobiety, mojej Mamy, w obliczu wszechograniającego strachu. Przekroczyło to moje najśmielsze oczekiwania. "
Tak o tej książce wypowiedział się syn głównej bohaterki Ed Burzmiński. Bo jest to rzeczywiście historia niezwykła. Wśród książek opisujących losy ludności żydowskie w Polsce najczęściej akcja umieszczana jest w obozie w Auschwitz i trudno się temu dziwić, bo tam dokonało się chyba największe morderstwo. Znamy też getto warszawskie, ale o gettcie w Przemyślu niewiele powstało książek.
To o nim pisze autorka i o bohaterskiej postaci młodziutkiej Stefanii Podgórskiej. Zresztą nie tylko jej osoba wykazała się mega odwagą, bo nie można w żaden sposób umniejszyć roli jej młodszej siostry Heleny.
Stefania, a właściwie nazywana przez bliskich Fusia trafia do Przemyśla do bogatej rodziny Diamantów przed wojną do pracy w sklepie. tam poznała Izia syna pracodawców i obdarzyła go uczuciem. Niestety wybuch wojny pokrzyżował wszystkie plany, a dodatkowo spowodował, że ludność żydowska umieszczona została w gettcie. Fusia jako katoliczka zostaje w mieszkaniu w kamienicy. Odtąd sama musi starać się aby utrzymać siebie a potem także młodszą siostrę, po którą wraca do rodziny na wieś. Nie może także pozostawić bez pomocy swoich dotychczasowych pracodawców, dlatego uruchamia system komunikacji z rodziną Diamandów dzięki której ma możliwość dostarczania im jedzenie, leków, a potem w miarę nasilania się represji i gróźb wywózki do obozów pracy ucieczki.
To niesamowite jak bardzo wykazała się Stefania odwagą i pomysłowością w organizowaniu pomocy w momencie gdzie brakowało właściwie wszystkiego. a już szczytem wszystkiego było zorganizowanie przenosin do domu wolnostojącego i wykorzystaniu go do stworzenia kryjówki dla trzynaściorga Żydów tuż pod nosem gestapo. Nadludzkich wysiłków wymagało zdobywanie jedzenia dla tak dużej ilości osób, na które pracowała Fusia w fabryce Minerwa.
Powieść ta to nie tylko zapis dramatów jakie przeżyli ukrywający się Żydzi, ale przede wszystkim zapis błyskawicznego dojrzewania młodziutkiej dziewczyny do roli opiekunki zarówno dla siostry jak i rodziny, która do tej pory była dla niej oparciem.
KSIĄŻKĘ OTRZYMAŁAM Z KLUBU RECENZENTA SERWISU NAKANAPIE.PL :)