Punkty zapalne recenzja

“Punkty zapalne” to imienny bilet, dzięki któremu na blisko trzy tygodnie zasilisz szeregi brytyjskiej policji. Zapomnij o miłej i spokojnej lekturze przy bladym świetle nocnej lampki. Nim się obejrzysz, przesiądziesz się z salonowego uszaka na przednie siedzenie starego Triumpha i pomkniesz, lewą stroną jezdni, w epicentrum wydarzeń. Głowa rozboli Cię od nadmiaru kawy i scenariuszy, jakie Twój umysł będzie kreował. A wszystko to podyktowane jednym pragnieniem. Chęcią pomocy głównemu bohaterowi w śledztwie tak trudnym, jakiego na swoich kartach klasyczny kryminał dawno nie widział. To co? Skasować bilecik?

W “Punktach zapalnych” Anna Rozenberg po mistrzowsku skonstruowała i poprowadziła wielowątkową fabułę. Jej główna oś składa się z dwóch śledztw, prowadzonych równolegle przez tę samą ekipę śledczych. Czy zaginięcie 5 letniej dziewczynki łączy się jakkolwiek z brutalną dekapitacją muzułmańskiego małżeństwa? Poszlak i tropów jest całe mnóstwo, ale brakuje najważniejszego - motywu obydwu przestępstw. Bohaterowie przekonają się, że to właśnie motyw nadaje kształt kryminalnemu obrazowi, jaki muszą złożyć z porozrzucanych śladów, aby schwytać winnych. Bez tego tworzą tylko bezwartościowe, niezrozumiałe dla nich samych kolaże.

Postać inspektora Davida Redferna Autorka coraz bardziej przed nami odsłania. Tak, jak obiecała, tak zrobiła - mamy go w “Punktach zapalnych” jeszcze więcej. Wiarygodność i osobowość Redferna są tak przejmujące, że angażujemy się w jego perypetie bez wyjątku - na każdej scenie życia tej postaci. Przyjaciel inspektora, Adrian Bones, mawiał, że “łatwiej było się piąć na szczyt po stosach zapisanych ryz papieru, niż spędzając czas na ganianiu przestępców”. Główny bohater będzie świadectwem prawdziwości tych słów.

Powyższe w zupełności by wystarczyło, aby uznać powieść za bardzo dobrą. Czym innym jest jednak klasa sama w sobie. O niej, w przypadku “Punktów zapalnych”, decydują wątki i postaci na drugim planie. To one, moim zdaniem, nadają charakter i koloryt tej powieści, czyniąc ją doskonałą.

Na kartach powieści otrzymacie obraz polskiej emigracji, która zdaniem inspektora Redferna ma dwa oblicza - “jedna oparta na przyciąganiu, a druga na wypchnięciu”. Przeczytacie również o tym, jak łatwo się dzisiaj odsłaniamy w mediach społecznościowych i jak prostym zadaniem jest poskładać z nich precyzyjny obraz naszego codziennego życia. Będzie też coś dla sympatyków zwierząt w kryminałach - Bandit odkryje nowe smaki, a Redfern pokaże Wam, ile jest w stanie przetrwać kot pod męską kuratelą.

Autorka pamięta również o kontynuacji pochlebnie przyjętych wątków swej debiutanckiej powieści. W “Punktach zapalnych” unosić się będzie “duch” Marty Sokolińskiej, Palacz wciąż będzie dybał na inspektora, a uroczy Bohdan Siwiaszczyk skradnie Wasze serca, tak jak w poprzednim tomie zrobił to Puszka.

Na uznanie zasługuje fakt, jak wszystkie wątki łączą się w spektakularny finał. “Każdy drobiazg może mieć znaczenie, a najmniejszy punkt może okazać się tym zapalnym”. Czy uda Ci się je odkryć? Z kolei pomost do kolejnego tomu odbieram jako bezlitosny atak na swoją cierpliwość.

Jestem pod ogromnym wrażeniem narracji i dojrzałości stylu, w jakim pisze Anna Rozenberg. Wprost nie mogę uwierzyć, że już przy drugiej powieści z powodzeniem jestem w stanie dyskutować o tzw. znakach rozpoznawczych jej twórczości. Mam poczucie, że obcuję z pisarką, która na swoim koncie ma co najmniej naście opowiedzianych historii, a przecież debiutowała ledwie w marcu tego roku.

Kontynuacja “Masek pośmiertnych” to współczesna odsłona starej szkoły kryminału. Drobiazgowe i skomplikowane śledztwo jest fundamentem, na którym Anna Rozenberg buduje wiarygodne postaci, łączy je w relacje, sprawdza ich charakter i splata siecią zdarzeń. Jedyne co różni ten kryminał od jego klasycznych odpowiedników, to poziom napięcia, suspensu i emocji, które Autorka wznosi na oczekiwany obecnie poziom.

Rozenberg udowadnia, że kryminał można przeżywać od pierwszej do ostatniej strony, a nie jedynie w bardziej wybuchowych momentach. W “Punktach zapalnych” mrok i tajemnice tworzy wszystko - każdy bohater, każdy napotkany dom, czy ulica, a nawet rysunek małego dziecka.