Zmysły recenzja

"Zmysły" Iwona Gołębiewska

Eliza z pozory prowadzi idealne życie. Ma narzeczonego Roberta, który równocześnie jest jej szefem. Wieczorami i w weekendy śpiewa w zespole rockowym MovieBand, który tworzy wraz z grupką przyjaciół.

Niestety nie wszystko idzie po jej myśli. Robert coraz więcej od niej wymaga. Znika bez zapowiedzi, a po powrocie robi się agresywny i natarczywy. Wyśmiewa jej pasję do muzyki i chce aby rozstała się z zespołem, gdyż uważa, że to głupota. Eliza nie wyobraża sobie życia bez muzyki. Daje z siebie wszystko, zarywa noce aby nadrobić pracę. Z dnia na dzień jest coraz bardziej zmęczona.

Czy między Robertem a Elizą dojdzie do porozumienia? Ile Eliza będzie musiała poświęcić aby to właśnie ona była na pierwszym planie?

"Ten człowiek pojawił się w jej życiu znienancka i ciągle o sobie przypominał"

Pewnego dnia na jej drodze staje Natan. Mężczyzna już przy pierwszym spotkaniu robi na niej wrażenie. Intryguje ją. Obydwoje kochają muzykę. Natan również gra w zespole, który dobrze prosperuje. Przy Natanie Eliza czuje się bezpiecznie.

Czy Kobieta będzie potrafiła zaufać mu na tyle aby porzucić dotychczasowe życie? Czy Natan okaże się być rycerzem na białym koniu?

"Zmysły" to bardzo przyjemna powieść obyczajowa z wątkiem miłosnym. Opowiada o tym, że warto słychać głosu serca a nie tylko tego co podpowiada nam rozum. I jak często człowiek może się mylić co do osoby, z którą zamierza spędzić resztę życia.

Podziwiam Elizę za chęć walki. Pomimo miłości do Roberta i jego warunków, potrafiła nadal poświęcać się swojej pasji.

Całym sercem pokochałam Zośkę, która jest barwną, pełna optymizmu oddaną przyjaciółką. Zawsze znajdzie pozytywne strony zaistniałej sytuacji. Przyjaciółka, na którą o każdej porze dnia i nocy można liczyć.

Nie brakuje tu intryg, tajemnic i przemocy psychicznej. Jak wydarzenia z dzieciństwa wpływają na osobę, która dopiero uczy się życia. Dobrze, że na naszej drodze stają osoby, które są w stanie uzmysłowić nam, że nasze życie jeszcze może być piękne.

Warto walczyć o swoje i dążyć do zamierzonego celu.