Złamane dusze recenzja

„Złamane dusze” Simone St. James zaskoczyły mnie z wielu powodów. Po pierwsze okazało się, że to nie tylko kolejny „thriller mrożący krew w żyłach”, ale kawał niezłej literackiej roboty. Myślę, że tak dobry odbiór tej książki to też wielka zasługa tłumacza. Po drugie nie przypuszczałam, że przekona mnie do siebie książka, w której występują …duchy. Jednak w przedstawionej historii mają one niewątpliwie uzasadnienie…
 Fabuła wciąga od pierwszych stron i choć na początku bardziej ciągnęło mnie do tej części, która dzieje się współcześnie, to dość szybko przekonałam się , że historia silnej przyjaźni czterech odrzuconych dziewczynek, dziejąca się w latach 50-tych, równie mocno przyciąga. To zasługa pełnokrwistych postaci, dobrych dialogów oraz tego jak ta akcja pędzi…. Naprawdę były momenty, że nie mogłam się oderwać.
 Wszyscy bohaterowie mają swój – wyraźnie zarysowany i różny charakter. Do tych pierwszoplanowych – Fiony i Jamiego - przywiązujemy się od razu, kibicujemy im i ich przygodom.
 Bohaterki z Idlewild Hall, okropnego domu dla niechcianych córek też zaciekawiają, choć budzą niepokój.
 Oprócz historii kryminalnej jest to przede wszystkim książka o naszych nieprzepracowanych lękach, traumach przyprószonych codzienną rutyną, mówiąc inaczej demonach czy właśnie duchach, które nas nawiedzają.
 Bardzo się cieszę, że dane mi było na nią trafić dzięki Wydawnictwu Niezwykłe. Lubię takie przemyślane, niebanalne historie.