Zimny wiatr. Pamiętnik z lat spędzonych w chińskim gułagu recenzja

„Pierwszymi osobami, które spotkałem w Instytucie Geologicznym byli instruktorzy polityczni odpowiedzialni za przydzielenie półtora tysiąca nowych studentów do jednostek w wojskowym stylu, dowodzonym przez przedstawicieli Ligi Młodzieży Komunistycznej”.

„To, czy Twój ojciec posiadał majątek, czy też zwyczajnie służył klasie kapitalistów, nie robi najmniejszej różnicy – oświadczyła surowym tonem towarzyszka Ma. Żeby wstąpić do Ligi Młodzieży Komunistycznej, musisz przyznać się do swego reakcyjnego pochodzenia klasowego i tego, że wywodzisz się z klasy wyzyskiwaczy. To jest pierwszy krok. Potem możesz odciąć się od swojej rodziny dotkniętej plagą kapitalizmu. Jedynie poprzez krytykę własnego ojca możesz udowodnić, że nadajesz się do wstąpienia w rewolucyjne kręgi”.

„Zgodnie z życzeniem mas i z całą powagą autorytetu uczelni – zaintonował – niniejszym oświadczam iż WuHongda, który konsekwentnie odmawiał stania się dobrym, socjalistycznym studentem i wolał pozostać wrogiem rewolucji, zasłużył na karę potępienia, izolacji i wydalenia”.

„W różnych okresach mojego więziennego życia wracała do mnie myśl, że któregoś dnia powiem ludziom, co się dzieje za murami chińskich obozów reformy przez pracę. Częściowo z tego właśnie powodu ćwiczyłem w głowie skomplikowane strategie chińskich szachów i starałem się zachowywać w pamięci fakty, mowy i sceny”.