Ziemia wojny recenzja

Julia Łatynina jest rosyjską dziennikarką, a jej książka "Ziemia wojny" jest jak najbardziej na czasie. Choć akcja książki toczy się w fikcyjnym mieście, to polityczna i wojskowa sytuacja jest jak najbardziej rzeczywista. Można przypuszczać, iż Łatynina potrafiła znaleźć sposób na ukazanie prawdy, która wywołała fale dyskusji w Rosji. Ta książka zyskała naprawdę duży rozgłos.

Bracia Dżamałudin i Zaur Kemirow żądzą w fikcyjnym mieście graniczącym z Czeczenią. Są bogaczami i to bardzo wpływowymi, nie tylko w swoim mieście. Wielu im zazdrości i z miła chęcią położyłoby swoje ręce na tych terenach. Przemoc, terror i brutalność no norma codzienności, która pomaga w sprawowaniu władzy. Sytuacja staje się jeszcze bardziej napięta, gdy czeczeńscy bojownicy wysadzają szpital. Wtedy Dżamałudin wyrusza wraz ze swoimi bojownikami, żeby odszukać zamachowców.

"Ziemia wojny" jest powieścią realistyczną, przesiąknięta wulgaryzmami i brutalnością. Wydawałoby się, że autorka z racji tego, że jest kobietą będzie stronić od tego typu zabiegu literackiego. Nic bardziej mylnego, gdyż dzięki temu znakomicie oddała realizm sytuacji, gdzie wszędzie dookoła wybuchają bomby, leje się krew a głównymi bohaterami są terroryści, którzy stoją jedynie po przeciwnych stronach barykady.

Patrząc na liczbę stron książki można się naprawdę przerazić, gdyż jest to prawdziwy olbrzym. Mimo to książkę czyta się bardzo szybko dzięki wartkiej akcji, która zapiera dech w piersiach. Podczas czytania czas leci tak szybko, że nawet nie zauważysz. Ta książka naprawdę wciąga. Znakomicie można odczuć w klimacie powieści wzrok Rosji, która ma nad wszystkim kontrolę a jej oczy są wszędzie. To samo mogę stwierdzić odnośnie terrorystów. Przemoc jest tak straszna, że ciężko sobie wyobrazić jakie rzeczy człowiek może zrobić drugiemu człowiekowi, i to w imię czego? Chorej idei?
Książka Łatyniny jest jak najbardziej godna polecenia. Należy ona do tych, na którą wydane pieniądze nie będą wyrzucone w błoto.