Zew Cthulhu. Gra paragrafowa recenzja

Historie o Cthulu i o zatopionym mieście R'lyeh połykałam w całości jakieś 10 lat temu i teraz bardzo pozytywnie je przywołuje z pamięci. Opowiadania o wielkim potworze a właściwie o bóstwie z ciałem pokrytym łuskami i głową ośmiornicy i smoczymi skrzydłami potrafiły budzić niepokój.
Dlatego też zdecydowałam się spróbować z nowością dla mnie - grą paragrafową, w której to czytelnik ma wpływ na losy bohatera, wybiera określony wariant i przechodzi do podanej strony. W historii stajemy się Francisem Waylandem Thurstonem. Pewnego dnia dostajemy list informujący o tajemniczej śmierci dziadka w którym jest napisane, że odziedziczyliśmy kilka przedmiotów. Po ich oględzinach budzi się w nas badacz i rozpoczynamy przygodę.

Pierwsze co mi się rzuciło po otrzymaniu książki to to, że jest ona bardzo krótka, co w przypadku gry paragrafowej, gdzie powinno być przestawione kilka wariancji przebiegu historii, jest zadziwiające. I tak też było - każdą z historii można było przeczytać w dosłownie parę minut, a miałam również wrażenie, że każda opowieść przebiega według takiego samego schematu. Ja jestem osobą, która jak widzi krótką książkę to ma ją na jeden raz, więc czytanie 5 min jednej linii fabularnej i odłożenie książki nie wchodziło w grę. W półtorej godziny poznałam wszystkie jej możliwości. Na początku wydawało się na prawdę fajną zabawą, jednak gdy opowieść się kończy, bohater umiera a ja cofam się z powrotem o jedną decyzję, zmieniam ją i od razu w kolejnym paragrafie umieram ponownie, to bardzo mi to nie pasuje.

Na plus jest to, że książka jest pięknie i klimatycznie wydana. Strony zdobią różne elementy graficzne oraz ilustracje. Zakończenia są poukrywane w środku, nie są ulokowane na końcu książki, więc "przez przypadek" nie podejrzymy jak się opowiadania kończą. Pomimo to, że historie są bardzo krótkie, wprowadzają atmosferę grozy, budują napięcie i dostarczają emocji. Tak jak pisałam wcześniej, niektóre zakończenia przychodziły bardzo szybko i nie były satysfakcjonujące, ale jedna linia fabularna wyjątkowo przypadła mi do gustu i była całkiem rozbudowana, także polecam zapoznać się z każdą możliwością.