Zemsta to za mało recenzja

Trauma jest jak uporczywa rana. Z pozoru niewidoczna, często wypierana4,niestety nie znika nawet z upływem czasu. Potrafi zrujnować życie. W każdej chwili może przydarzyć się nam coś trudnego, czego się nie spodziewaliśmy, a co odciśnie nieodwracalny uraz na naszej psychice.

Trzy siostry. Każdą inna. Każda z piętnem przeszłości i skrywanymi tajemnicami. Poszukują spełnienia. Próbują żyć blisko siebie, w dobrych relacjach, ale to nie wychodzi. Żyją obok siebie. Wina przeżytych traum.
Odnalezione zwłoki dziecka w szkolnej toalecie początkuje śledztwo, które prowadzi nadkomisarz Anna Wilk. Zmagająca się z trudną sytuacją osobistą, po przeżytej śmierci syna. Sprawa łączy ze sobą siostry. Annę, Ewę i Kasię. Poznajemy ich rozterki, problemy, sekrety i zawiłe losy. Zranione osobowości, nieudane dzieciństwo i zło, które spotkało je po życiowej drodze, nie pozwalają zaznać szczęścia. Pozornie silne, niezależne uciekają przed przeszłością, wpadając w chore układy i uzależnienia.

Historia przepełniona lękiem, gniewem, niepewnością, brakiem wartości i obojętnością.

Oczekiwałam czegoś innego, a Autorka mnie zaskoczyła. Wątek kryminalny jest tak na prawdę wątkiem pobocznym. Cała uwaga skupiona jest na aspekcie psychologicznym. To książka o kobietach. Kobietach wykorzystanych, zagubionych, zranionych. Emocjonalna niestabilność i lawirowanie w rzeczywistości w poszukiwaniu spełnienia. Ofiara może stać się oprawcą, a lęk przed popełnionym czynem powoduje ucieczkę. Przeszłości nie można wymazać. Boli. Walczą o przetrwanie, walczą o siebie. To walka z demonami, by rozpocząć nową drogę. Ale co jeśli nie będzie można wyrwać się ze szponów zła?

Książka intryguje, ale pojawia się momentami chaotyczność, która powoduje zagubienie czytelnika. Przeskakiwanie z jednej postaci na drugą dezorientuje. Pewne wątki nie są zakończone, ale to początek serii, więc zapewne będą miały swoją kontynuację.

Biorąc pod uwagę tematykę i poruszane problemy warto się przy tej pozycji zatrzymać. Chętnie poznam dalsze losy bohaterów.

Za egzemplarz dziękuję @nakanapie.pl