Zemsta kruka recenzja

„To nie jest historia z happy endem. To jest tragedia niczym „Romeo i Julia” i jeśli nadal będziemy próbować walczyć o swoje marzenia, to skończymy jak tamci… martwi”

Wiem, że powtarzałam to już kilkakrotnie, dlatego tylko napiszę, że nic się nie zmieniło i nadal uwielbiam debiuty. Doskonale zdaje sobie sprawę, że nie zawsze są one udane, jednak zawsze staram się pamiętać, że każdy zasługuję na szansę i ma prawo się wykazać, bo kto wie, może akurat ten właśnie debiutant wkradnie się zupełnie niespodziewanie do twojego serca.

Tak też właśnie się czuję, wiedząc już, na co stać Agnieszkę. Gdy przed decyzją o patronacie czytałam początkowe rozdziały tej historii, to do dziś pamiętam, jak wielkie wrażenie na mnie wywarły. Zdecydowałam się na to, wierząc, że dalej czeka mnie jeszcze więcej wrażeń i wiecie co? Nie myliłam się! Dostałam tyle, że czasami nie wiedziałam, czy czytać dalej, czy zamknąć na chwilę oczy, bo to, co autorka stworzyła, sprawiało, że byłam jednocześnie przerażona, ale i zafascynowana.

To, co od razu rzuca się w oczy to niesamowicie lekki, a zarazem dojrzały styl, jakim się posługuję autorka, przez co czytanie szło mi błyskawicznie, a wszystko było przemyślane i przede wszystkim przekonujące. Dialogi były naprawdę fajne napisane i przede wszystkim nie było w nich sztuczności, którą niekiedy można znaleźć u debiutujących autorów.

Romanse mafijne mają to do siebie, że bardzo często spotykamy w nich powtarzalne schematy. Tu nic takiego nie ma. Nie mamy zaaranżowanego małżeństwa, sprzedaży za długi czy porwania. Mamy za to niesamowicie silną bohaterkę, przed którą drżą mężczyźni, którzy przekonali się, na co stać tytułowego kruka.

Ta niespełna trzystustronicowa historia ma w sobie tyle emocji, że naprawdę czasami miałam ochotę udusić autorkę za to, co serwuję bohaterom, a są tam takie dwa momenty, w których musiałam zamknąć czytnik i odpocząć, bo łzy cisnęły mi się do oczu, a ja już sama nie wiedziałam, czy mam siłę czytać dalej.

Dla mnie „Zemsta Kruka” to niesamowicie dobry, pełen adrenaliny i namiętności debiut, który jest nim tak naprawdę jedynie z nazwy, i naprawdę życzę sobie i innym czytelnikom, by każdy początkujący autor zaczynał tak dobrą historią. Opowieść Evy i Ivo dostarczyła mi naprawdę wiele emocji. Ich opowieść to idealne połączenie niebezpieczeństwa, mroku i pożądania, które może zniszczyć, ale też dać szansę na lepszą przyszłość.

Ja jestem zachwycona! Czytałam tę historię z zapartym tchem i jestem niesamowicie ciekawa dalszych losów bohaterów, bo coś czuję, że los szykuje dla nich jeszcze nie jedną niespodziankę i na moje nieszczęście, pewnie nie za szczęśliwą.

Autorce gratuluję tak dobrego debiutu i cieszę się, że mogłam razem z nią towarzyszyć jej w tej przygodzie.
Całym serduchem POLECAM!