Zemsta kruka recenzja

"Zemsta Kruka" to pierwszy tom mafijnej serii "Zemsta Castillo". Książka, która od samego początku mnie zaskakiwała. Po pierwsze jest stosunkowo krótka jak na powieści Agnieszki. Po drugie motyw przewodni książki, gdzie Eva jako córka bossa nie jest typową mafijną księżniczką, tylko jest szkolona na swego rodzaju broń i po trzecie zakończenie.

Książka opowiada historię Evy Casco, nieślubnej córki Francesco Valentiego. Dziewczyna nigdy nie została oficjalnie przez niego uznana za córkę. Gdy kończy 18 lat zostaje brutalnie zmuszona do wykonywania planów swojego dona. Ma stać się maszyną do zabijania i doskonałym szpiegiem. Następnie akcja przenosi się odrobinę w czasie, gdy kobieta ma 23 lata, zmieniła się, jest bezwzględna i okrutna. Gdy jej kolejnym zleceniem zostaje Ivo Castillo, Eva potajemnie zaczyna spiskować przeciwko ojcu, a młody don ma być jej przepustką do nowego, lepszego życia.

Ivo Castillo przejmuje władzę a następnie dostaje informacje, że śmierć jego ojca była zaplanowana, pomaga mu kobieta, która jest dla niego zagadką i staje się również obsesją. Ich współpraca może okazać nadzwyczaj udana, gdy między tą dwójką zaczyna tworzyć się więź.

Ogólnie książka mi się podobała. Autorka pokazuje brutalną i bezwzględną stronę mafii, historia na pewno nie należy do typowych ze względu na główną bohaterkę, która siłą została wrzucona do tego świata. Jej postawa i zdolności są imponujące, pomimo swojej traumatycznej przeszłości skupia się na tym co ważne, a także planuje swoją zemstę. Wydaje mi się jednak, że jej postać jest trochę przekoloryzowana, niemal wszytko jej wychodzi przy niewielkim wysiłku. Akcja książki jest bardzo szybka i dynamiczna. Znajdziemy tu sporo wątków poświęconych mafijnym potyczkom, mamy motyw zemsty, silnej kobiety oraz wątek romantyczny.

Choć sama nie wierzę w to co mówię, to brakowało mi tu emocji, przynajmniej ja nie potrafiłam się zaangażować. Wszystko zdaje mi się dziać za szybko, brakuje mi takiego dopieszczenia fabuły jaki pojawia się w innych książkach autorki. Zakończenie szczerze mnie zirytowało, bo wydaje się jakby zostało urwane w trakcie pisania, co zmusza do jak najszybszego sięgnięcia po kolejny tom.