W samym sercu morza recenzja

Książka, która poruszyła mnie do granic możliwości.
Kiedy pierwszy raz obejrzałam jej ekranizację (nie wiedząc, że jest na podstawie książki) miałam naprawdę mieszane uczucia. Rozumiałam zarówno tragedię jak i jej skutki, nie znając jednak dokładnych szczegółów, a to właśnie one wywarły na mnie największe wrażenie. Dopiero podczas czytania dotarło do mnie na jak wielką próbę zostali wystawieni wielorybnicy Essexa przez swój niefortunny los. Jak długo dryfowali, jak wyglądały ich znikome racje żywieniowe oraz jak blisko szaleństwa się znajdowali. Do jakich poświęceń musieli posunąć się, żeby przetrwać. Jak się okazało, kanibalizm nie był im wcale obcy.
Człowiek w takich sytuacjach przestaje mieć kontrolę nad własnym strachem. Nie wie czy to co widzi jest prawdziwe, czy raczej piekielne słońce właśnie płata mu figle. Dryfuje bez celu po wielkim oceanie dniami i nocami, wycieńczony, nie widząc nawet skrawka lądu. Wie, że rodzina czekająca na jego powrót nawet nie zdaje sobie sprawy z tego co przeżywa i czy w ogóle do niej wróci. Nadzieja? Tylko ona trzyma go przy życiu. Chociaż czasami nawet i nadzieja zawodzi...

Opisy (często makabryczne) bardzo szczegółowe, ale płynne okazały się niesamowitym sposobem na ciągłą akcję i trzymanie w napięciu, nie wspominając o niezwykłym i mrocznym klimacie książki. Tajemniczość i brutalność "białej bestii" powodowała u mnie ciary. Tak samo jak zachowania rozbitków znajdujących się na skraju szaleństwa, na których tragedia statku odbiła swoje piętno.

Ostatecznie natura po raz kolejny wygrała z człowiekiem...

Gorąco polecam każdemu kto lubi dreszczyk emocji i jest ciekaw ludzkich postaw wobec sytuacji stresowej bez wyjścia.

~Gustaw Herling-Grudziński "Inny Świat"