Ze złości recenzja

Drugi tom cyklu o Jakubie Sobieskim bardzo różni się od poprzedniego. Pierwszą częścią tak się rozochociłam, że nie robiąc sobie dłuższej przerwy, sięgnęłam po "Ze złości ". Tematyka trochę odmienna, ale zbliżona, gdyż Ci bohaterowie obracają się w przestrzeni półświatka pełnego hazardu, brudnych pieniędzy i porachunków gangsterskich.

Jakub Sobieski stara się o licencję detektywistyczną. W okresie oczekiwania na pozwolenie, przyjmuje zlecenie od kobiety, która odsiedziała w więzieniu dwadzieścia lat za zamordowanie męża swojej przyjaciółki. Ta jednak twierdzi, że jest niewinna i chce walczyć o odszkodowanie. Obie panie pracowały jako krupierki w kasynie, kiedy doszło do strzelaniny. Kuba zachęcony dużymi pieniędzmi, jakie miałby dostać za swoje usługi, podejmuje się zadania, łącząc siły z Adą byłą policjantką, a obecnie stażystką pracującą w prokuraturze.

Fabuła wydawała się zrozumiała, jednak pani Bonda zrobiła wszystko, aby ją skomplikować. Akcja była niezwykle gęsto utkana, na dodatek ilość bohaterów, jakich wprowadziła, wystarczyłaby na kilka powieści. Część z nich ważnych, wręcz kluczowych, ale zdecydowana większość nie miała znaczenia dla fabuły. Ta lawina wydarzeń i postaci wywołała u mnie zmęczenie oraz mętlik w głowie. Trudno było śledzić wątek kryminalny, gdyż co chwilę musiałam sobie przypominać kto kim jest i jakie ma koligacje z innymi bohaterami. Dodatkowo ogromny chaos wywoływała autorka, zmieniając co chwilę zleceniodawcę, a ten naiwny i głupiutki były policjant dawał się wodzić za nos.

Z reguły, podczas czytania, staram się przewidzieć zakończenie. W przypadku tej powieści trudne do przewidzenia były nie tylko finałowe sceny, ale wręcz te, które mają się wydarzyć za chwilę. Chaos, totalny chaos. Uważam, że czasem mniej znaczy więcej.

Odnoszę wrażenie, że ten tom był napisany trochę na siłę. Pani Kasia miała pomysł na zarys fabuły, ale zabrakło jej już weny twórczej na wypełnienie tych kilkuset stron logiczną i zgrabną akcją. Podczas czytania tej powieści nie bawiłam się dobrze. Czuję się zmęczona i rozczarowana. Z pewnością przeczytam kolejny tom, ale teraz muszę zrobić sobie przerwę i zresetować się przy nieco spokojniejszej lekturze.