Zbuntowana recenzja

Veronica Roth jest autorką młodzieżowej serii pod tytułem Niezgodna. Druga część trylogii nosi nazwę Zbuntowana i została wydana w 2012 roku przez wydawnictwo Amber. W 2015 roku książka ukazała się w nowej szacie graficznej z filmową okładką.
Po ucieczce z miasta Tris i jej znajomi trafiają do siedziby Serdeczności, gdzie uchodźcy mogą znaleźć schronienie. Nie są tu jednak całkowicie bezpieczni – Serdeczni nie chcą mieszać się w walkę innych frakcji, ale pozwalają zbiegom zostać na ich terenie. Niestety, Nieustraszeni i Erudyci pojawiają się na polach Serdeczności i chcą odszukać zbiegów. Tris udaje się uciec. Razem z Cztery i kilkoma innymi osobami wraca do miasta i osiedla się u bezfrakcyjnych. Okazuje się, że są oni dobrze zorganizowani. To ludzie, których wyobrażała sobie zupełnie inaczej. Przewodzi im kobieta, której celem jest obalenie dotychczasowego systemu. Frakcje mają zostać zniesione, a nowy system ma opierać się na współpracy wszystkich ludzi. Tris nie jest przekonana do tego pomysłu. Ma jednak większe zmartwienia – Tobias odsuwa się od niej, a dziewczynę męczy poczucie winy. Zabiła swojego przyjaciela, przez co nie może teraz znieść nawet widoku broni. Zaczyna paraliżować ją strach, który powoduje, że Tris pakuje się w coraz to nowe kłopoty. Na dodatek Erudycja urządziła polowanie na Niezgodnych. Tris i Tobias nie są bezpieczni.
Narracja pierwszoosobowa przedstawiona jest w czasie teraźniejszym. Tris opowiada o tym, co aktualnie się dzieje obok niej. Przytacza też w narracji swoje myśli i uczucia. Z jej przemyśleń możemy wywnioskować, że dziewczyna nie jest niczego pewna. To zagubiona nastolatka postawiona przed trudnymi wyborami. Tris musi zdecydować, komu może zaufać. Nie zawsze wybory te są słuszne, o czym przekona się boleśnie na własnej skórze.
W tej części nie brakuje akcji. Co chwila coś się dzieje, wszystko zmienia się jak w kalejdoskopie. Trochę brakowało mi ciągłego strachu o własne życie – bohaterowie chodzili po mieście, jakby nie było pogrążone w wojnie. Poza tym pojawiło się kilka ciekawych kwestii związanych z frakcjami i władzą, były nowe pomysły na stworzenie społeczności, a także kilka tajemnic.
W książce jest kilka zaskakujących momentów. Gdy czytelnik już przyzwyczai się do jednej zmiany, pojawia się druga. Nie można się nudzić podczas czytania. Razem z Tris zostajemy wrzuceni do świata trudnego, nieznanego i zachwianego w posadach. Odkrywamy z nią sekrety innych i widzimy, jak dziewczyna się zmienia.
Poza licznymi walkami i odkrywaniem tajemnic jest też miłość i nieoczekiwane zmiany w charakterach ludzi. Nie tylko Tris się zmienia – Tobias ma swoje sekrety, Caleb próbuje odnaleźć się w nowej sytuacji, dawni przyjaciele stają się wrogami i odwrotnie. Między parą głównych bohaterów rodzi się namiętność, ale dość nieśmiało. Oboje wiedzą, że nie czas na zbliżenia, trzeba walczyć. Tris bierze na siebie zbyt wiele, zachowuje się destrukcyjnie, nie szanuje swojego życia, okłamuje ukochanego, który widzi, że coś jest nie tak.
Powieść jest ciekawa. Ma interesującą fabułę. To dobra seria młodzieżowa, udana dystopia. Warto się z nią zapoznać również ze względu na to, że niedługo do kin trafi druga część filmu. Książka jest niezła i na pewno zawiera więcej szczegółów. Przy okazji napisana jest lekko, choć porusza dość poważne tematy – walka, miłość, szukanie własnej tożsamości, wyrzeczenie się dotychczasowych przyzwyczajeń, odróżnianie przyjaciół od wrogów.
Polecam tym, którzy czytali pierwszą część. Jestem zwolenniczką kontynuowania serii. Wydaje mi się, że Niezgodna była odrobinę ciekawsza od tej części, ale i tak warto dać jej szansę.