Samotny we dwoje recenzja

On – starszy facet po pięćdziesiątce, dobrze usytuowany, z licznymi pasjami i przejściami. Ona – dwudziestokilkuletnia, która szuka mężczyzny, aby wsparł ją finansowo. Poznają się przez komunikator. Co będzie dalej i jak sytuacja się rozwinie.

Historia jest pisana w formie pamiętnika i jak sam autor zaznacza jest ona oparta w głównej mierze na osobistych doświadczeniach, którymi chciał się podzielić. Sama forma przyjemna, jest bardzo dużo szczegółów, prosty język, przeskoki pomiędzy datami. Czyta się szybko, ale czy była konieczna taka ilość stron. Książka jest bardzo emocjonująca. Portrety psychologiczne idealnie oddane. Choć niektórych rozmów jest według mnie za dużo. To jednak można było poznać czego jedna osoba chciała od drugiej. Ona chciał po prostu miło spędzać czas, ale niestety jej głównie zależało na pieniądzach. Widać też, że sam autor nie jest Polakiem i aż szok, że zdecydował się to w naszym kraju wydać. W szczególności chodzi o nasze społeczeństwo, podejście do takich tematów. Do mężczyzny raczej pretensji by nie mieli choć też pewnie byłoby, że czego się w sumie spodziewał, przecież takich przykładów jest przecież miliony. Jak sam na początku zaznaczył szukał młodej dziewczyny z jednego względu miał już w życiu kobiety w podobnym wieku i wiedział też jakie mają oczekiwania, które nie do końca były w jego stylu. Mężczyzna po pięćdziesiątce z wielkimi pasjami, człowiek biznesu, podróżuje... no nie da się z nim nie nudzić. Jest też bardzo wrażliwy, otwarcie mówi o swoich uczuciach, poświęca się. Niestety jak to w życiu bywa nigdy nie jest do końca kolorowo.

Psychologiczne podejście do tej całej historii zostawia bardzo dużo emocji po przeczytaniu, które ciężko od siebie odgonić. Czasami było mi żal jej, ponieważ kobieta jest pokazana jako taka niepewna, z niską samooceną, choć z drugiej strony to jak jest traktowana i czego się podjęła to wydawałoby się, że jest sprzeczne z tym wszystkim. Znowu pod koniec tej historii, szkoda mi było ich oby dwu. Każdy wykorzystał drugą osobę w jakiś sposób, ale też zaufanie było tutaj podstawą, której brakowało w bardzo dużym stopniu. Wiele razy nadwyrężone, czy było pokładane nad wyrost. Ja wiem warto ufać ludziom, ale czy do końca? No nie sądzę.

Co przykuwa też przy okazji uwagę, sama okładka - intrygująca. Warto przeczytać, jest to naprawdę dobra psychologiczna lektura, która dzieje się we współczesnym świecie i nie ma spaczonego czy wygórowanego obrazu. Do tego debiut. Pamiętnik jest dość nietypową formą książki, a tutaj naprawdę porządnie się autor do tego zabrał. Polecam!

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.