Ocaleni recenzja

Kieran Elliott w młodości popełnia błąd, który na zawsze zmienił jego życie. Po latach wraz z żoną i córeczką odwiedza niewielką nadmorską miejscowość, w której niegdyś mieszkał. Pomimo upływu lat wciąż prześladuje go ogromne poczucie winy. W tym samym czasie na plaży zostaje odkryte ciało młodej dziewczyny, a na jaw wychodzą dawne tajemnice.

Po dwunastu latach spędzonych poza rodzinnym Evelyn Bay, Kieran zmuszony jest powrócić by wraz z żoną i córeczką pomóc swojej mamie i choremu na demencję ojcu. Mężczyzna od lat żyje z ogromnym poczuciem winy, które nasila się, gdy tylko przybywa do miasta. Stosunki z niektórymi mieszkańcami są napięte, pojawiają się podejrzenia, a gdy na plaży zostaje znalezione ciało, policja także zagłębia się w przeszłość, przez co na światło dzienne wychodzą długo skrywane tajemnice. Czy śmierć młodej kobiety była wypadkiem? A co wydarzyło się tego pamiętnego dnia podczas burzy?

Jane Harper doskonale potrafi stworzyć w swoich książkach złowieszczy klimat, co udało jej się również znakomicie w przypadku „Ocalonych”. Bezlitosne morze, wybrzeże, jaskinie i skały, przypływy i odpływy, wrak statku i dzieło sztuki na środku morza tworzą intrygujące tło, na którym rozgrywa się ta historia. Środowisko i postacie ożywają w tej mrocznej, przytłaczającej, klimatycznej książce. Choć brakowało mi prawdziwego napięcia i odbieram to bardziej jako kryminał i dramat niż mrożący krew w żyłach thriller, to jednak fabuła jest dobrze skonstruowana i mocno trzyma w napięciu.

Niektóre postacie są bardzo dobrze rozwinięte i czasami odczuwa się ich rozpacz, wzburzenie, przygnębienie i poczucie winy. Długo zastanawiałam się, co dokładnie się wydarzyło, kto odegrał jaką rolę, kto mówi prawdę, czy poczucie winy jest uzasadnione i czy tragiczne wydarzenia z przeszłości mają związek z bieżącymi wydarzeniami. Harper przygotowała mocny punkt kulminacyjny, który zapewnia zaskakujący zwrot akcji, dzięki czemu ta powolna, ale interesująca i świetnie napisana historia wchodzi głęboko w skórę.