Zasłużyłeś recenzja

Kiedy sięgnęłam po "Zasłużyłeś" Mariusza Matana, spodziewałam się solidnego thrillera kryminalnego z naukowym wątkiem w tle. Niestety, książka rozczarowała mnie pod wieloma względami, choć sam pomysł na fabułę wydawał się obiecujący.

Zacznę od tego, co w książce zasługuje na uznanie. Pomysł na Tatuatora – seryjnego mordercę, który zostawia tajemnicze litery na ciałach ofiar – jest intrygujący i mógłby być świetną osią narracyjną. Dodatkowo wątek związany z pracami nad nowatorskim lekiem antydepresyjnym zapowiadał ciekawą refleksję na temat etyki w nauce i ciemnych stron ambicji.

Niestety, potencjał tej historii został zmarnowany. Przede wszystkim postaci są płaskie i schematyczne. Marcel Kownacki, główny bohater, wydaje się bardziej zbiorem cech niż prawdziwą osobą. Jego motywacje są mało przekonujące, a dialogi – sztuczne. Przez to trudno było mi się z nim utożsamić, a co za tym idzie, przeżywać napięcie związane z podejrzeniami, które padają na jego osobę. Postaci drugoplanowe, w tym policjanci prowadzący śledztwo czy ofiary, również nie zapadają w pamięć, przez co ich losy nie wywołują emocji.

Kolejnym problemem jest fabuła. Choć na początku akcja rozwija się dynamicznie, w pewnym momencie narracja staje się chaotyczna i przegadana. Autor mnoży wątki i zwroty akcji, które wydają się wymuszone i nie prowadzą do satysfakcjonujących rozwiązań. Zamiast trzymać w napięciu, historia sprawia wrażenie rozwleczonej, a zakończenie – choć zaskakujące – pozostawia więcej pytań niż odpowiedzi.

Styl Matana również pozostawia wiele do życzenia, pojawiają się toporne metafory i niepotrzebne dygresje, które zaburzają rytm opowieści. W efekcie książka jest nierówna pod względem stylu i tonacji.

Podsumowując, "Zasłużyłeś" to książka z ciekawym pomysłem, ale przeciętnym wykonaniem. Brak głębszej analizy psychologicznej postaci, chaotyczna fabuła i nierówny styl sprawiają, że nie jest to thriller, który zapada w pamięć. Choć doceniam próbę połączenia wątków kryminalnych z naukowymi, ostatecznie lektura pozostawiła mnie z poczuciem rozczarowania. Myślę, że książka może znaleźć swoich zwolenników wśród mniej wymagających miłośników gatunku, ale ja spodziewałam się czegoś więcej.