Chłopiec pochłania wszechświat recenzja

Dwudziesty wiek, Australia, małe miasteczko. Życie Eliego nie jest łatwe nieobecny ojciec, przybrany ojczym, który sprzedaje narkotyki i niemy, wyjątkowy brat. Młody chłopak stara się znaleźć sens życia i być dobrym człowiekiem. Na drodze staje mu wiele przeszkód, jednak spotka też ludzi, którzy pomogą mu się odnaleźć w świecie. Czy zostanie dobrym człowiekiem? Czy zło zostanie ukarane? Jakie przeszkody pojawią się na jego drodze?

Czytając opis tej powieści nie spodziewałam się nawet, że będzie ona tak wyjątkowa i niepowtarzalna. To zdecydowanie nie jest książka, którą czyta się lekko i przyjemnie. Ona piekielnie wciąga, jednak nie jest prosta. Jest w niej wiele przemyśleń, metafor i nawiązań. Przez co czytanie nie idzie szybko, ale czerpie się z niej jeszcze więcej przyjemności. Historia wielokrotnie wzrusza, rozbawia i straszy. 

Każdy z bohaterów jest inny, wyjątkowy i niepowtarzalny. Eli stara się zrozumieć siebie i świat. Jako dwunastolatek nie rozumie wielu spraw i nie wie do końca co jest dobre, a co złe. Stara się za wszelką cenę ratować bliskich i sprawić by byli szczęśliwi. August, brat Eliego, to chłopak, który nie mówi, ale z własnej woli. Jest osobą specyficzną, ale mądrą, widzi rzeczy, które inni  pomijają lub nie dostrzegają. Zawsze gdy coś przekazuje, to ma coś głębszego do przekazania.   

Książka ma swój specyficzny charakter i ma wiele ważnych wartości do przekazania. Autor bawi się słowem i lubi koloryzować całą opowieść. Dostosowuje ją do dorastającego chłopca i to jest piękne.  Styl nie nie łatwy i nie raz będziecie musieli przerywać lekturę. Do tego zajmie Wam więcej czasu, jednak jest ona tego warta!

Naprawdę brakuje mi słów, by opisać, jak ta książka jest wyjątkowa. To powieść trudna i niełatwa. Jednak wiem, że każdy kto ją przeczyta, zachwyci się nią. Wiadomo nie przeczytacie jej za jednym posiedzeniem, ale docenicie ją z czasem. Nie dziwię się, że książka odniosła wielki sukces za granicą i dostała tyle nagród, bo na to ogromnie zasługuje.