Pustka recenzja

W tym miesiącu przerzuciłam się jakby na komiksy, gdyż Wyzwanie na miesiąc sierpień w Lubimy Czytać brzmi: Przeczytam komiks.
Tym razem zaintrygowała mnie krótka książeczka (32 strony) z przyciągającą do siebie okładką. Niemal białą z pięknymi oczami oraz noskiem kota.
Jest to komiks o stracie, o tęsknocie, o pustce, która pozostała po utracie kota. Taka pustka może dopaść każdego. Sama się dzisiaj o tym przekonałam, gdy wróciłam z leczenia sanatoryjnego a mój kot się rozchorował. Od razu przypomniała mi się ta książka, którą kilka dni temu przeczytałam.
Myślę, że nie jest to tylko lektura dla dzieci, chociaż bohaterką jest dziewczynka, lecz również dla dorosłych, gdyż mimo tego, że jest dość krótka i zawiera niewiele treści, to jednak jest bardzo wymowna i skłania do refleksji.

Pustka pojawia się jako mała biała plama, która pojawiła się w domu dziewczynki po stracie kota. Plama jest takim uczuciem straty, która powiększa się coraz bardziej, więc dziewczynka pyta pustkę czy znała jej kotka i czy będzie się tak ciągle powiększać. Nie można jednak się do tej pustki przytulić czy pogłaskać, więc dziewczynka czuje się nieco zawiedziona z tego powodu. Lecz gdy coraz bardziej brakuje jej kota, pustka coraz bardziej pustka się rozrasta i mówi, że może zostać z dziewczynką na zawsze...
Właściwie to czasem nawet sami nie wiemy, że taka pustka już z nami jest. Może przyszła już dawno a my po prostu jej nie zauważamy. Nie musi być przecież pustką po stracie kota czy innego zwierzaczka, ale po prostu po stracie wszystkiego, nawet jakiejś wspaniałej okazji, która przeszła nam obok nosa. Myślę, że książka ta może pozwolić na zrozumienie i pogodzenie się z jakąkolwiek stratą, zwłaszcza młodszym czytelnikom. Bo przecież strata to rzecz normalna w naszym życiu. Każdy z nas odczuwa lub odczuwał albo będzie dopiero czuł pustkę po stracie czegoś lub kogoś.
Bardzo ładna chociaż cała fabuła dzieje się w bardzo skromnym, wręcz minimalnym, takim jakby żywcem wziętym z PRL-u mieszkaniu, ale pomimo to bardzo mi się ta prostota spodobała, poszukam więc innych komiksów, które nakreśliła pani Marianna Sztyma a przy okazji sprawdzę, czy będą mi się tak samo podobały.
"Pustka" to piękny i wzruszający chociaż jednocześnie smutny komiks, lecz wart jest przeczytania.