Black Heart recenzja

"Black Heart" to czwarta odsłona serii "Black" autorstwa Karoliny Żyndy. Jest to zarazem bezpośrednia kontynuacja książki "Black Hole", czyli historii poświęconej losom Kiliana i Rose. Czy zakończenie ich historii mnie usatysfakcjonowało? Już spieszę z wyjaśnieniem.

Po bardzo emocjonującym zakończeniu poprzedniej części czekałam na ten tom z niecierpliwością. Byłam bardzo podekscytowana tym, aby dowiedzieć się, czy Kilian i Rose otrzymają szczęśliwe, czy może jednak smutne zakończenie. I powiedzieć, że rzuciłam się na tę książkę, gdy tylko dotarła do mnie z księgarni, to jak nic nie powiedzieć.

Jednak niespodziewanie początek tej odsłony wcale mnie nie urzekł. Wręcz przeciwnie, trochę mnie wymęczył, bo nie mogłam wgryźć się w fabułę, co przy okazji tej serii, wcześniej mi się nie zdarzało. I właściwie nawet trudno mi wskazać, czym było to spowodowane. Być może nie był to po prostu odpowiedni czas na zagłębianie się w lekturze, która porusza tak wiele trudnych i bolesnych treści. Dlatego uprzedzam, że zanim sięgnięcie po tę publikację, zapoznajcie się z ostrzeżeniem, które zostało umieszczone na wstępie.

Nie ulega wątpliwości, że miłość Kiliana i Rose jest niezwykle trudna. Bohaterowie muszę zmagać się nie tylko z przeciwnościami losu, ale również z własnymi demonami, przeszłością, która nie daje o sobie zapomnieć oraz potężnymi uzależnieniami. I przyznam szczerze, że w trakcie czytania "Black Heart" cały czas miałam nadzieję na to, że w tym wszechobecnym mroku znajdzie się miejsce na promyk słońca i szczęśliwe zakończenie. Czy Kilian i Rose je dostali? Tego wam nie zdradzę, bo zepsułabym odbiór tej historii osobom, które jeszcze nie miały okazji jej czytać. Mogę wam jednak zagwarantować, że podczas lektury nie zabraknie emocji, a to, co z początku mogło wydawać się wam oczywiste, ostatecznie może wcale takie nie być.

Chociaż książka "Black Heart" nie porwała mnie tak, jak pozostałe części stworzonego przez Karolinę Żyndę cyklu, seria "Black" już zawsze będzie miała specjalne miejsce w moim sercu. Dlatego z jednej strony jest mi smutno, że to już koniec i muszę pożegnać się z bohaterami, a z drugiej cieszę się, iż wreszcie będę mogła polecić ją znajomym, którzy czytają tylko te serie, które zostały już ukończone.