Zakazane uczucie recenzja

Nie każda powieść pozostawia po sobie ślad, ale "Zakazane uczucie" Andrzeja F. Paczkowskiego jest jak burza – gwałtowna, poruszająca i niebezpieczna. To książka, która nie daje o sobie zapomnieć, ponieważ dotyka tematów tak subtelnych i kontrowersyjnych, że czytelnik nie może pozostać wobec nich obojętny.

Paczkowski mistrzowsko kreśli atmosferę dusznej Kornwalii, gdzie melancholia miesza się z pięknem, a stare mury posiadłości kryją tajemnice, których lepiej byłoby nie odkrywać. Autor prowadzi nas przez mrok ludzkich pragnień, budując napięcie z chirurgiczną precyzją. Każda emocja jest tu na wagę złota – od opiekuńczej troski po fascynację i desperację, które prowadzą bohaterów na skraj przepaści.

Główny bohater, Chris, to postać, która budzi sprzeczne emocje – jego moralne rozterki są nie tylko bolesne, ale i niezwykle prawdziwe. Jego wewnętrzna walka, pełna tłumionych pragnień i prób zachowania kontroli, sprawia, że nie sposób oderwać się od lektury. Z kolei młody Edward, geniusz muzyczny, to postać o magnetycznej osobowości – delikatny, wrażliwy, a jednocześnie wywołujący niepokój. Ich relacja jest jak płomień – piękna i niszczycielska zarazem.

To nie jest typowa opowieść o miłości, ale raczej psychologiczna wiwisekcja zakazanego uczucia, które balansuje na granicy obsesji i niemożności spełnienia. Paczkowski nie daje łatwych odpowiedzi – prowokuje, zmusza do refleksji i pozostawia czytelnika z uczuciem niepokoju jeszcze długo po odłożeniu książki.

Finał tej historii jest jak cios – nieoczekiwany i miażdżący. To zakończenie, które burzy wszystko, w co czytelnik chciał wierzyć, pozostawiając go z pustką i podziwem dla kunsztu autora.

Jeśli szukasz książki, która wciągnie Cię w wir emocji, da wiele przemyśleń i postawi przed moralnymi dylematami, "Zakazane uczucie" jest pozycją obowiązkową. Miłość w tej książce ma wiele znaczeń, a jej skutki są skandaliczne. To powieść odważna, prowokująca i pięknie napisana – jedno z tych literackich doświadczeń, które pozostają z nami na długo.