Tajemnicza kobieta recenzja

Od dawna wiadomo, że ludzi do zbrodni popychają miłość, nienawiść, pieniądze lub zazdrość. Co, jeśli te wszystkie czynniki spotkają się pewnego dnia, skumulują i wywołają łańcuch tragicznych zdarzeń, które zaważą na losach kilku pokoleń? Może wyjść z tego całkiem niezły kryminał, taki jak skandynawska Tajemnicza Kobieta.

Louise prowadzi małą restaurację na oddalonej od wielkiego świata duńskiej wyspie. Ma kochającego partnera, Joachima i wszystko czego potrzeba do szczęścia. Ma też tajemniczą przeszłość, o której stara się nie myśleć, a i Joachim nie należy do ludzi, którzy naciskaliby na nią w kwestii opowieści z przeszłości. Jednak pewnego dnia na wyspie zjawia się elegancki przybysz. Edmund, bo tak ma na imię, twierdzi że Louise nie jest tym, za kogo się podaje. Naprawdę jest jego zaginiona przed trzema laty żoną Helene - dziedziczką potężnej firmy żeglugowej.

Chociaż trudno w to uwierzyć, okazuje się, że Edmund ma rację. Helene wydaje się zagubiona, nie pamięta nic z tego, co doprowadziło ją do ucieczki od męża i dzieci. W toku prowadzonego śledztwa przyznaje się jednak, że znała Louise, której tożsamością się posługiwała i że ją zamordowała. Od tej chwili wydawałoby się, że wszystko powinno być już jasne i przez krótką chwilę myślałam, że tak jest, ale autorka zafundowała czytelnikom istny kalejdoskop zwrotów akcji. Joachim i Helene zaczynają prowadzić odrębne, prywatne śledztwa. On, by udowodnić, kto naprawdę zabił Louise wnika w mroczne zaułki podziemia z wszechobecną wulgarnością i prostytucją. Ona zaczyna kojarzyć fakty i odkrywa, że to, co doprowadziło ją do ucieczki, to sprawy z przeszłości, konflikt sięgający czasów drugiej wojny światowej, w którym jej rodzina odegrała niechlubną rolę.

Kryminał Anny Ekberg okazał się zawiłą fabułą, niejednoznaczną. Ukazuje wiele ludzkich postaw, słabości i namiętności, które często prowadzą do zbrodni. Jest też wątek procesu twórczego i granic, jakich nie powinna przekraczać sztuka. Ogólnie, czasem miałam wrażenie przesytu, zbyt wielu wątków, ale mimo to, lekturę zaliczam do ciekawszych książek, które w tym gatunku czytałam.