Zabójcza gra recenzja

Neve w ciągu chwili życie usunęło się spod stóp. Mężczyzna dla którego opuściła rodzinny dom, zdradza ją z jej dotychczas najlepszą przyjaciółką. Jej samopoczucia nie polepsza fakt, iż stanęła oko w oko z mordercą, który mimo usilnych błagań, nie zabija jej. Wszystko komplikuje się jeszcze bardziej, kiedy okazuje się, że Timothy nie jest tym za kogo się podaje.

Dotąd spokojne życie dziewczyny wywraca się do góry nogami, kiedy rozpoczyna się gra o wszystko. Trafia w sam środek działań dwóch morderców, którzy wzajemnie chcą się zlikwidować. Zza tych ciemnych chmur, momentami wychodzi słońce, kiedy udaje się jej z pomocą Camerona rozpocząć wymarzone studia. Neve ma szansę po raz pierwszy odetchnąć pełną piersią i pozwolić sobie na odrobinę beztroski. Spotkanie z młodszym bratem po bardzo długim czasie z jednej strony jest dla niej bardzo ważne, a z drugiej boi się, że podejmowane przez nią działania będą miały wpływ na niego.

Cameron i Neve są bardzo ostrożni wobec siebie i rodzących się w nich emocji. Sytuacja w jakiej się znaleźli zmusza ich do przemyślenia własnego postępowania i podjęcia decyzji, które nie okażą się dla nich zgubne. Gra, która toczy się na kartach książki, jest dynamiczna, obfituje w liczne zwroty akcji oraz niespodziewane pojawianie się dodatkowych przeciwników. Neve dowiaduje się nowych, oszałamiających faktów o swojej rodzinie. Prawie wszystko, co do tej pory myślała o swoich bliskich, musi zostać zrewidowane, a wnioski powinny zostać wyciągnięte na nowo.

"Zabójcza gra" napisana jest dynamicznie, z pomysłem. Akcja dobrze zaplanowana, rozłożona w czasie. Bohaterowie z całą pewnością nie są szablonowymi postaciami. Ich działania, wypowiedzi są zdecydowanie impulsywne, nieprzewidywalne. Zauważalny jest momentami ironiczny humor Autorki, który nadaje całości indywidualnego charakteru i klimatu. Książka napisana jest dobrze, szybko się ją czyta. Poszczególne rozdziały znacznie lepiej się uzupełniają niż to było w przypadku "Prywatnego Ochroniarza". Polecam!