Zabić Redferna recenzja

Każda sytuacja w życiu ma swoją energię. Jeśli spróbujesz zmienić jej bieg to tworzą się nienaturalne wiry. Doskwierają w codzienności i im bardziej zniekształca się ten nurt, tym mocniej napiera, piętrzy się, aż w końcu prowadzi na skraj niemocy. Przeszłość ciągle postępuje i można unikać jej w nieskończoność, ale wszędzie tam, gdzie się zatrzymamy i tak nas dopadnie. Świat rodzi mnóstwo zła i okrucieństwa. Im bardziej staramy się kontrolować życie, tym większe niespodzianki szykuje, ale pozostaje nadzieja dająca siłę i prawda, która oczyszcza przyszłość. Irytująca jest niemożność dotarcia do niej.

Redfern kroczy śladami Palacza. Chce go zdemaskować i odpłacić za każdą bliznę, każdy ból, każde cierpienie. Szuka tropów, analizuje szczegóły, zbiera te pojedyncze nici zdarzeń, które muszą spleść całość. Życie ciągle doświadcza i zaskakuje, zostawia wyrwę, której brzegi wystrzępione są wyrzutami sumienia. Otacza go przejmująca samotność i pustka. I gdy pojawia się nadzieja na lepszy czas nadchodzą wątpliwości i niezdecydowanie. Krwawiące rany na psychice potrzebują ucieczki. Ludzki ból i żal cicho rzucony życiu w twarz. A życie lubi wikłać losy w najmniej spodziewany sposób.

Wciąż nosi w sobie strach. O siebie. O najbliższych. Ciągle musi mierzyć się z nieprzewidywalnym. Po raz kolejny staje w obliczu niebezpieczeństwa "czarna mgła wdziera się w jego umysł, penetrując go i wypierając z niego wszystko co dobre".

Myśli krążą ścieżkami wspomnień, przywołując miniony czas. Nie da się ich wymazać bezpowrotnie. Istotne fragmenty, które mogą zmienić spojrzenie na bieg sprawy i pomogą w dotarciu do prawdy.
Pamięć podsuwa niechciane obrazy, prowadząc do wioski na obrzeżach Edynburga, gdzie wszystko się zaczęło. David odnajduje coraz więcej elementów tej zawiłej układanki.

Niezwykle klimatyczna seria kryminalna, przesiąknięta samotnością. Świat idealnie splecionych nieoczywistością intryg. Inspektora Redferna pokochałam od pierwszego spotkania w Woking. To jeden z tych bohaterów, którego zabrałabym na kawę i porozmawiała o życiu.

Wszystko ma swoje miejsce i swój czas. Nadszedł moment pożegnań. Być może kiedyś spotkamy się z Davidem na kartach innej historii wykreowanej przez Annę Rozenberg.
Fenomenalne zwieńczenie serii, domknięcie wszystkich wątków i obnażenie kłamstw. Rozliczenie się z przeszłością, której upiory i tak nigdy nie odejdą na zawsze.

Polecam bardzo. Czytajcie!