Żabi król recenzja

"Żabi król" Horsta Janoscha to pre-postmostmodernistyczna historia, która w Niemczech opublikowana została w zbiorku pt. "Janosch opowiada baśnie Grimmów". Książka ta zawiera autorskie wersje baśni klasycznych, które niemiecki pisarz osłodził humorem i potraktował jako bazę do własnych eksperymentów. Bajki Grimmów są na ogół dość dobrze znane w Polsce, polscy autorzy też próbowali je przekształcać po to, by dostosować je do potrzeb współczesnych pociech (i ich rodziców). Przykładem takiej konkurencji dla Janosza jest po części PRL-owska książka "Bajki Pana Bałagana" Niemczyka, który jednak oprócz Grimmów zainteresował się też równie dobrze znanymi klasycznymi baśniami Andersena. Jednak niedawno powstał w Polsce zbiorek baśni, który śmiało można określić jako kontynuację twórczych wysiłków Janosza. Jest to książka "Siedmiu wspaniałych..." Roksany Jędrzejewskiej-Wróbel. Powróćmy jednak do "Żabiego króla", którego polska autorka nie reinterpretowała. Otóż, by ocenić jak Janosch odniósł się do klasycznego tekstu, najpierw musimy sobie przypomnieć ten mniej popularny wśród polskich dzieci tekst Grimmów. W klasycznej baśni królewna bawiąc się swą ulubioną kulą przypadkowo wrzuca ją do studni. Żaba widząc płaczącą królewnę pomaga jej, ale nie bezinteresownie. W zamian chce być blisko pięknej córki królewskiej, jeść z nią z jednego talerza, a nawet spać w jednym łóżku. Na to ostatnie życzenie królewna reaguje gwałtownie, gdyż żaba już od początku wywołuje w niej obrzydzenie. Tak więc w wyniku gwałtownej reakcji królewskiej córy żaba uderza o ścianę komnaty. Czy przeżyła furię monarchini? Odpowiedź jest pozytywna - przeżyła a nawet zamieniła się w pięknego księcia o "cudnych oczach", który wkrótce ją poślubi. A to wszystko dzięki komu - otóż dzięki królowi, który surowo nakazał córce dotrzymać obietnicy danej żabie. I jak teraz z tymi wszystkimi wydarzeniami poradzi sobie Janosch? Otóż jego pomysł jest genialny. Janosch znajduje lustrzane odbicie grimmowskiej baśni i po prostu je przedstawia. W jego wersji śmierci cudem uniknie nader nieatrakcyjna dziewczyna, a królem, który odczuwa do niej wstręt jest tu żaba. Oprócz tego w opowieści Janischa pojawia się parę dodatkowych szczegółów, które nadają jej wydźwięk humorystyczny. Ale także nieco groteskowy, ponieważ oprócz równie surowego jak u Grimmów żabiego taty autor wprowadził do swojej wersji baśni jeszcze czwartą postać i słoik! Po co, jaką rolę im wyznaczył? Przeczytajcie książeczkę Janoscha, a wszystko stanie się jasne.