Zabawmy się u Adamsów recenzja

Zdarzyło się Wam przeczytać książkę, która na bookstagramie była wychwalana co niebiosa, zbierała same pozytywne opinie i oceny, a Wam po prostu, ona nie przypadła do gustu?
.
Ja tak akurat miałam z tą książką, moje oczekiwania co do niej były ogromne. Byłam nastawiona na przerażającą historię, o której nie będę w stanie zapomnieć, która będzie mnie prześladowała jeszcze długo po jej przeczytaniu, ale nic takiego się nie stało🤷 Szczerze, to już o niej zapomniałam. Miała być to historia ociekająca złem, przedstawiająca brak człowieczeństwa i bestialstwo, owszem zawierała ona te elementy, ale nadal nie rozumiem, skąd te ochy i achy na jej temat.

🌿 Rodzice trzynastoletniego Bobby'ego i dziesięcioletniej Cindy wyjeżdżają na wakacje i pozostawiają dzieci pod opieką dwudziestoletniej studentki Barbary. Rodzeństwo wolny czas spędza wraz z dziewczyną i przyjaciółmi zamieszkującymi nie daleko od nich. Z czasem zaczyna doskwierać im nuda, więc postanawiają "zorganizować zabawę" z Barbarą, która będzie odgrywała w niej główną rolę. Zabawa rozpoczyna się od momentu przywiązania jej do łóżka...🌿
.
"Zabawmy się u Adamsów" to historia pokazująca, jak nie wiele potrzeba, aby przekroczyć pewne granice człowieczeństwa i przejść do okrucieństwa i bestialstwa. Jedna źle podjęta decyzja może ponieść, wiele konsekwencji, które później nie mają odwrotu. Autor w sposób bezwzględny opisał, do czego jest zdolna młodzież, czym się kieruje podejmując takie, a nie inne decyzje, że mały psikus i niewinna zabawa, mogą okazać się straszną tragedią.
.
Autor swoją książką wywołał wielką burzę, została ona nazwana kontrowersyjną, brutalną i wstrząsająca. W Polsce nigdy wcześniej nie została wydana, aż do teraz. Tylko czy ona była tak naprawdę wstrząsająca i okrutna? Więcej tu było opisów i rozmyślań bohaterów, niż samej akcji, a na nią najbardziej liczyłam.
.
Dużo tu opisów, przemyśleń głównych bohaterów, niż samej akcji, a na nią najbardziej liczyłam. Akcja zaczyna nabierać tempa dopiero pod koniec książki i to została opisana w wielkim skrócie. Komuś czytanie o uwięzionej opiekunce, na dodatek maltretowanej przez dzieci, może wydawać się wstrząsające i okrutne, tym bardziej, że takiego czynu dopuścili się nieletni. No ale mi ona wydała się taka trochę nijaka, może dlatego, że zabrakło mi tutaj chociażby szczegółowych opisów samych tortur. Z pewnością wtedy nabrałaby większego charakteru, napięcia i grozy.