Za zakrętem recenzja

„Za zakrętem” opowiada o losach dwóch kobiet, mieszkanek Petersburga. Dziwnym, tragicznym zrządzeniem losu, Anna i Irina łączą się w toksyczny siostrzany związek, którego nie sposób zrozumieć, nie będąc w ich sytuacji. Jednak tego, co się wydarzyło w ich życiu, nie pożyczylibyśmy nawet najgorszemu wrogowi. Wspomnienia obu kobiet, grzebanie w swej historii, wielkie emocje i uczucia – to wszystko sprawia, że świat bohaterek zaczyna rozpadać się na milion małych kawałków, z których wydawałoby się nie sposób zlepić całości. Przed czytelnikiem powstają pytania: czy nienawiść może zmienić się w przyjaźń? Czy tragedia utraty dzieci może najpierw podzielić, a potem złączyć? Ta wyjątkowa opowieść dziejąca się we współczesnej Rosji niezwykle wzrusza. A przy tym rozgrywa się na tle jeszcze jednego bohatera tej książki – magicznego miasta Petersburg.

No to znowu mam się czym pozachwycać :) Już dawno nie czytałam historii ,która by mnie tak wciągnęła,zaintrygowała i wzruszyła już od pierwszej strony.

Do tej pory nie miałam styczności z panią Mariką Krajniewską ,chociaż wiem ,że w Polsce zostało wydanych pare jej książek i mają one dość dużą popularność wśród moli książkowych.Poza tym nigdy nie myślałam ,że obraz Rosji w tle może być aż tak ciekawy no i nie będzie we mnie budził takiej dziwnej niechęci do niej przez skojarzenie z wielką ,kolorową tandetą .
Strasznie spodobał mi się głównie styl pisania autorki - taki inny i tajemniczy. Tak naprawdę do końca nie było wiadomo ,co tak naprawdę zdarzyło się w życiu głównych bohaterek i co je tak zmieniło. Historia ta wydawać się może nudna i oklepana jeśli chodzi o literaturę ,ale przez to jeszcze większym zaskoczeniem jest pomysł na jej opisanie przez Panią Marikę . Ja po prostu przechadzałam się szarymi ,rosyjskimi uliczkami
ruszające rozwiązanie i zakończenie tego jakże przykrego rozdziału w ich życiu.Tajemnice przeszłości Anna i Irina odkrywały przede mną bardzo powoli,a wręcz mozolnie ,jednak nie nudziło mnie to ,czy też nie denerwowało ,ale wręcz zmuszało do dalszego przewracania kartek i zatracania się w lekturze.

Na koniec jeszcze słów pare o okładce ,która jest od dzisiaj jedną z moich ulubionych .Gdy otrzymałam tę książkę wcale nie miałam takiego zdania o jej okładce jak teraz .Wydawała mi się taka prosta, oklepana i nudna - nic szczególnego .Teraz zdałam sobie sprawę z tego ,że podobnie można odebrać opis tej niezwykłej historii ,która także wydaje się prosta i oklepana ,a zapewniam że mimo pozorów taką nie jest. Tak więc okładka jest świetna i fantastycznie adekwatna do "wnętrzności" .

Komu polecam?
Wszystkim. A zwłaszcza tym ,którzy uważają ,że ich życie jest nic nie warte i nie ma sensu . Sens zawsze jest ,trzeba tylko potrafić go znaleźć , a nikt nie powiedział ,że te poszukiwania będą trwały krótko :)