Za stare grzechy recenzja

Książka to pierwsza opowieść z cyklu o Śnieżnej Grani, której akcja toczy się na Podhalu, a dokładniej w okolicach stacji narciarskiej prowadzonej od wielu lat przez rodzinę Stachowiaków.

Śnieżna Grań to rodzinny interes prowadzony przez Anielę i Antoniego – rodziców trójki dzieci. W skład ośrodka narciarskiego wchodzą pensjonat, karczma, stok z wyciągami i szkółka narciarska. Rodzinny biznes szybko się rozwija, ale po śmierci Antoniego w tym miejscu nadchodzi wiele zmian. Aniela dalej zajmuje się gastronomią i sprawami karczmy, a także pensjonatu. Więcej obowiązków w Śnieżnej Grani przejmuje dwójka starszych dzieci małżeństwa. Edward, nazywany przez wszystkich Edkiem zajmuje się sprawami technicznymi, a także dba o naśnieżanie stoków i bezpieczeństwo na wyciągach. Lola, a właściwie Leokadia prowadzi szkółkę narciarską, a prywatnie stara się być jak najlepszą mamą dla swojej pięcioletniej córeczki – Marianny, którą samotnie wychowuje. W domu jest także piętnastoletnia Anastazja nazywana przez wszystkich Nastką, która jest na etapie nastoletniego buntu. Pomimo tego pomaga w drobnych obowiązkach i poproszona przez siostrę zajmuje się Mańką. Rodzina stara się stawić czoła nowej rzeczywistości, a przy okazji życie osobiste każdego z nich niespodziewanie się komplikuje. Choć prowadzenie Szarotki i Śnieżnej Grani idzie rodzeństwu całkiem nieźle to i na tym polu problemów nie brakuje. Decyzja o podjęciu spółki z Magnum Snow może przynieść wiele korzyści, ale czy tylko korzyści…

Czy spółka ze znaczącym kontrahentem w branży wyjdzie na dobre Śnieżnej Grani? Jak tak naprawdę wygląda prowadzenie dużego rodzinnego interesu? Czy młodym i niedoświadczonym dzieciom uda się podołać trudnemu wyzwaniu? Jak potoczy się życie osobiste rodzeństwa? Czego chce ojciec Marianny, który niespodziewania pojawi się w życiu rodziny? Co może zepsuć dobrze układające się relacje rodzinne?

Książka Izabelli Frączyk to lekka i przyjemna krótka lektura. Podczas przewracania kolejnych kartek powieści na czytelnika czeka wiele humoru, ale też wzruszeń. Śnieżna Grań staje się miejscem do którego mamy ochotę się przenieść i osobiście poznać rodzinę Stachowiaków. Polecam to wciągającą książkę utrzymaną w zimowym klimacie.