Z ciemnością jej do twarzy recenzja

Bardzo zachęcający opis na okładce i wiele dość pozytywnych opinii- to właśnie rzeczy, które skłoniły mnie do sięgnięcia po tę książkę.

Opowiada ona o przygodach nastoletniej Ari. Dziewczyna nie jest zwykłą nastolatką. Ciąży na niej wieloletnia klątwa, którą zdeterminowana chce złamać. Jej matka ją pozostawiła, a ojca nigdy nie poznała. Chęć dowiedzenia się prawdy o rodzinie i swoim pochodzeniu dodatkowo skłania Ari do podróży w niebezpieczny świat.
Już od samego początku czyha na nią wiele niebezpieczeństw i ludzi, tylko czekających na to by pozbawić ją życia. Jest nieufna, i wcale to nie dziwne.
Na jej drodze pojawia się wielu dziwnych ludzi. Między nimi znajduje się Sebastian, który pomaga Ari w wędrówce.

Dużym plusem jest na pewno akcja. Nie jest rozwleczona i już od samego początku naprawdę wiele się dzieje. To bardzo dobrze, przynajmniej nie musiałam się długo męczyć z tą książką by ja skończyć.
Nie podoba mi się to, że książkowa Ari jest opisana inaczej, a dziewczyna na okładce wygląda inaczej. Przez to trudno mi było wyobrazić sobie tą książkową Ari, ciągle widziałam ta z okładki.
Od razu zapałałam miłością do małej Violet. Po prostu rozbrajała mnie ta mała dziewczynka z maską na twarzy i krokodylem pod pachą. Uwielbiam ją!
Kiedy zrobił się wielki "boom" na wampiry, omijam takie książki szerokim łukiem. Dlatego, że pojawiają się jak grzyby po deszczu, a każda jest praktycznie o tym samym. Być może dlatego nie spodobała mi się ta książka. Wampiry, jakieś dziwne stworzenia to już za dużo dziwnych połączeń, to nie dla mnie.
Niektóre sceny były zbyt obrzydliwe, chociażby scena na cmentarzu i w grobie. Aż mnie ciarki przechodzą na samo wspomnienie. Niektórzy pewnie lubią takie mroczne książki, mi nie przypadła ona do gustu.

Zakończenie, jakby nieco urwane, może być "zapowiedzią" następnych części. Czy takowe będą? Nie wiem, ale nie wydaje mi się bym po nie sięgnęła.