Naucz mnie kochać recenzja

Od bogatej Panienki do współczującej i pomagającej uchodźcom wolontariuszki. Taką przemianę przeszła Marina de Angelis, po tym jak zawarła umowę z mężczyzną na miesiąc, który bez tego (szantażu) nie chciał mieć z nią nic do czynienia.

Książka M. B. Morgan pt. "Naucz mnie kochać" to historia dziewczyny pochodzącej z bardzo bogatej rodziny. Od dziecka wychowywały ją opiekunki, miała wszystko co chciała, a na urodziny, w nagrodę czy na przeprosiny były pieniądze. Rozpuszczona takim życiem kobieta żyła wiecznymi imprezami, wywiadami i Instagramem. Jej życie było idealne, a przynajmniej tak jej się wydawało to póki nie poznała jego... Czarnoskórego piłkarza, który odmienił jej życie o 180 stopni, chodź z początku nie było tak łatwo...

Powieść ta, plasująca się w kategorii romansu, to nie tylko piękna historia miłosna zakochanych to o wiele więcej. W tej książce jest poruszany trudny temat jakim jest rasizm, niewolnictwo, warunki życia w Afryce i to dlaczego jej mieszkańcy uciekają do Europy.
Począwszy od rasizmu, który jest dość popularym i znanym problemem, dotyka on wiu osób, nie tylko ciemnoskórych ale także osób niepełnosprawnych, otyłych lub chorych. Wielu ludzi widząc takie osoby, przygląda się im, bądź co gorsza wyzywa sprawiając przykrość czy też upokarza. Autorka pokazuje nam jak ciężki jest to kawałek chleba i jak takie osoby muszą się użerać z rasistami.

Kolejny temat dotyczy Afryki, mimo że większe miasta rozwijają się tam coraz lepiej, mniejsze miasteczka i wioski tak dobrze nie mają. Mieszania bez okien, robactwo w domach, praca od ranka do późnego wieczora. Praktycznie brak jakiegokolwiek zdobywania wykształcenia. To wszystko pokazuje jak bardzo są za nami. A do tego wszystkiego niewolnictwo... Nie jestem w stanie wyobrazić sobie tego koszmaru.

Choć podobno i mieszkanie w takich miejscachma też swoje plusy, a jest to między innymi brak ciągłego wyscigu szczurów, to że sąsiedzi sobie pomagają nawzajem, a nie zazdroszczą i kupują lepsze. Taki wewnętrzy spokój mimo wszystko.


Cała książka bardzo mi się podobała, choć po rozpoczęciu czytania byłam trochę zła na główną bohaterkę, że można być tak rozpuszczonym i nie liczyć się z uczuciami innych. Ale co jest najgorsze, świat zmierza w takim kierunku, gdzie każdy chce najlepiej dla siebie i idzie po typach do celu.

Zdecydowanie takie książki to moje klimaty na miły wieczór bądź leniwy poranek.
Polecam gorąco!


Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl