Rytuał recenzja

Sięgając po tę pozycję, nie miałam świadomości, że jest to drugi tom. Mam wrażenie, że znając fabułę poprzedniej części, łatwiej byłoby mi się odnaleźć w „Rytuale”. Czuję, że sporo mnie ominęło i nie do końca rozumiem wszystkie wątki oraz powiązania między bohaterami. Brakuje mi przedstawienia postaci, zostałam rzucona na głęboką wodę i nie do końca dobrze sobie z tym poradziłam.

„Rytuał” jest książką opisującą kilka zbrodni, które się w jakiś sposób ze sobą łączą, chociaż na początku to połączenie jest mało widoczne. Akcja dzieje się w XX wiecznym Toruniu, który w tamtych czasach stanowił zlepek kultury polskiej i pruskiej. Fascynujące dla mnie było to, że ramię w ramię mieszkali tam przedstawiciele różnych, wrogich sobie narodowości, którzy jednak musieli wspólnie żyć.

Główną bohaterką „Rytuału” jest Luiza Zagórska, panna pochodząca ze szlacheckiej rodziny, która poprzez nieprzychylną dla Polaków politykę rządu pruskiego, straciła majątek. Panna Luiza jednak jest narzeczoną dobrze sytuowanego hrabiego Edwarda Jaxy-Garlickiego, co może być dla niej błogosławieństwem lub przekleństwem. Akcja zaczyna się w momencie, w którym główna bohaterka zostaje uprowadzona przez swojego narzeczonego i przetrzymywana wbrew swej woli w jego pod toruńskim dworze. W międzyczasie zostaje wyłowione z rzeki ciało kobiety w znacznym rozkładzie. Śledczy zadają sobie pytanie, w jaki sposób ta śmierć łączy się ze zgonami innych młodych kobiet w tej małej społeczności? Na początku powiązania są dość luźne, natomiast węzeł zaciska się coraz mocniej.

Jedyną osobą, która szuka głównej bohaterki, jest zakochany w niej po uszy, pruski oficer Walter von Offenberg. Policja nie może podjąć żadnych kroków, ponieważ nie zgłoszono oficjalnego zawiadomienia o zaginięciu panny Luizy. Działania Waltera są bardzo ryzykowne i nieoficjalne, dodatkowo jego przeszłość daje o sobie znać. Zostaje posądzony o zabójstwo żony oraz jej kochanka. Oskarżenia są na tyle poważne, że docierają do uszu pruskiego cesarza, co kończy się dla Waltera pobytem w więzieniu.

Cała fabuła „Rytuału” skupia się na niewoli Luizy Zagórskiej oraz dochodzeniu w sprawie tajemniczych śmierci młodych kobiet, aczkolwiek w tle mamy zarysowany również wątek narodowowyzwoleńczy. Jest to zabieg bardzo naturalny, walka o niepodległość ojczyzny nie jest wątkiem dominującym. Mamy przedstawione codzienne życie Polaków, którzy mimo problemów pozostają patriotami.

Nie zalecam czytania „Rytuału” przed zapoznaniem się z pierwszym tomem, tj. „W cieniu twierdzy” Kamili Cudnik. Ciężko odnaleźć się w wątkach oraz dostrzec powiązania pomiędzy bohaterami. „Rytuał” spodobał mi się na tyle, że mam zamiar sięgnąć zarówno po pierwszą część, jak i zapowiedzianą przez autorkę kontynuację. Książkę otrzymałam z Klubu recenzenta serwisu nakanapie.pl, za co serdecznie dziękuję.