Dorożka nr 13 recenzja

Przeraziła mnie ta książka. Swoim rozmiarem, bo jednak 1136 stron to dużo. Ale też językiem, którego teraz już się nie używa. Ale przebrnęłam i nie żałuje.
   Jednym z głównych bohaterów książki jest książę Jerzy de la Tour-Vaudieu, który jest bogaty, ale ma też mroczną przeszłość. Od razu mi się nie spodobał. Drażnił mnie swoim charakterem, knuciem na każdym kroku i wyzyskiwaniem ludzi. Ale nie tylko o nim czytamy w tej książce. Mamy bardzo dużo postaci, których historie i życie w jakiś sposób się zazębiają przez zbrodnie, która miała miejsce 20 lat temu.  Czasami gubiłam się w tych postaciach, ale jakoś dotrwałam do końca wiedząc kto jest kim. Chciałabym się rozpisać bardziej o innych bohaterach, ale po ostatniej stronie po prostu niestety zlali mi się w nieodgadnioną całość. 
   Ale książka sama w sobie jest naprawdę dobra i dopracowana. Stąd też jej rozmiary. To co autor nam w nich przekazuje nie dąłby się zamknąć np. w połowie tego co mamy.
   Na pewno książka nie jest dla każdego, ale dla wytrwałych czytelników. Ja cieszę się, że mam ją za sobą i że pięknie się prezentuje na półce. ;)