Tańcząc z delfinami recenzja

Claire Murray to dwudziestodwuletnia młoda dziewczyna, która zamiast żyć zwyczajnie i cieszyć się z tego co ma ciągle szuka sensu życia. Claire od dziecka cierpi na nietypową nieuleczalną chorobę i choć bywają dni gdy  czuje się świetnie, to ciągle myśli o tych, kiedy to nie może wstać z łóżka i musi używać wózka inwalidzkiego.

Claire wraz z trójką znajomych z grupy wsparcia wyrusza w podróż kamperem. Przyjaciele planują wycieczkę która potrwa kilka miesięcy a jej celem jest Floryda i pływanie z delfinami.
Claire, Tom, Willow i Tylor choć są świadomi swoich niedomagań i zdają sobie sprawę z niebezpieczeństw które niesie podróż, bardzo chcą dowieść tego, że pomimo chorób dadzą sobie radę. 

Ta czwórka to zestaw zupełnie różnych osobowości i charakterów, a do tego kłopoty chyba ich prześladują. Już w pierwszych dniach wyprawy zabierają z drogi autostopowicza, który za sprawą zrządzenia losu, wbrew swoim planom i z wielkimi obawami towarzyszy im w podróży prawie do samego końca.

Podróż przez Stany daje każdemu z nich wiele okazji do przemyśleń nad kruchością życia, nad planami, marzeniami i oczekiwaniami. Wydarzenia w trakcie wycieczki sprawiają, że między piątką współtowarzyszy rodzi się prawdziwa troska, przyjaźń oraz miłość. Niektórzy odkrywają swój talent, inni powołanie. Niektórzy rozprawiają się ze złymi duchami przeszłości chociaż wiedzą, że popełnionych błędów nie da się wymazać, inni stawiają czoła największym lękom. Wszyscy bez wyjątku umacniają swoją wiarę i zaczynają wierzyć w to, że ktoś tam w górze nad nimi czuwa i dla każdego ma plan.

"Tańcząc z delfinami" to powieść, która toczy się w trakcie niezwykłej podróży, ale nie opowiada o podróżowaniu. Sensem tej historii jest to, że każdy z nas czegoś szuka. Każdy z nas trochę ucieka przed przeszłością, każdy się czegoś boi, każdy czasami potrzebuje zmiany i impulsu do dalszego działania. 
Każdy może odnaleźć szczęście- wystarczy odrobina odwagi.