Spowiedź Goebbelsa recenzja

Joseph Goebbels - prawa ręka Hitlera, zapatrzony w przywódcę narcyz, który był w stanie zrobić dla niego wszystko, na kartach tej książki i rozmowy możemy lepiej poznać jego osobę, wejść w jego życie i jeszcze lepiej przekonać się, jakim był człowiekiem oraz jakimi kierował się on wartościami. Mamy tutaj zapiski, które wcześniej nie były publikowane i po raz pierwszy ujrzały one światło dzienne. Rozmowy, które mamy na tych kartach przeprowadzał Richard Weissman, który ostał jego prywatnym asystentem, chociaż sam nie do końca chciał pełnić tę funkcję. Został do niej wybrany.

Książka zaczyna się brutalnie, ja po przeczytaniu tych pierwszych kilkunastu stron musiałam ją na chwilę odłożyć. Tutaj tak naprawdę początek jest końcem - zaczynamy od historii jego samobójstwa oraz morderstwa jego dzieci, którego on sam wraz z żoną dokonał - jak dla mnie inaczej tego nazwać nie można! Była w szoku! Następnie mamy wywiady, rozmowy i zapiski z prywatnego dziennika Jospeha Goebbelsa, które również zostały nam tutaj pokazane. Ja wcześniej nie miałam okazji ich czytać, więc jak dla mnie jest to duża zaleta tej książki. Przytoczone tutaj rozmowy są głównie na temat jego prywatnego życia, dużo dowiemy się tutaj o jego żonie Magdzie oraz oczywiście o jego podejściu i relacji z Hitlerem. Był on jedną z osób, która była mu najbliższa!

Warto zaznaczyć, że rozmowy, które mamy tutaj przyjemność czytać w dużej mierze powstały na podstawie innych zapisków oraz faktów, a nie są to w stu procentach przytoczone rozmowy. W książce co dla mnie jest dużym plusem, ponieważ lepiej pozwala nam zobrazować, postać Josepha Goebbelsa mamy również prywatne fotografie. Zobaczymy, jak wyglądała jego rodzina, dzieci oraz wiele prywatnych momentów z jego życia.

Książka świetnie się sprawdzi dla osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z książkami z historią w tle. Nie jest ona napisana trudnym językiem i mimo bardzo ciężkiej i przytłaczającej treści, to czyta się ją szybko, a jej forma, czyli wywiad jest bardzo wygodna i lekka. Książka nie jest również długa - ma ona zaledwie 240 stron, a do tego dochodzi sporo zdjęć, które w niej mamy.

Ja bardzo się ciesze, że po nią sięgnęła, ponieważ pozwoliła mi ona lepiej poznać obraz III Rzeszy!