Na śniadanie... tort szpinakowy recenzja

Do tej pory nigdy nie udało mi się wygrać żadnej książki. Wszystkie, które recenzuje są wypożyczane z biblioteki lub od niedawana rezerwowane w Klubie Recenzenta. Na śniadanie tort szpinakowy jest pierwszą książką, którą wygrałam. I przyznaje się, że długo czekała na swoją kolej, bo tak zwany stosik hańby był wysoki.

Joanna Lisek próbuje na nowo poskładać swoje życie po rozwodzie z mężem, a wykonywana do tej pory praca zaczyna być niemal karą. Dlaczego? Po pierwsze spotyka w niej, Katarzynę, dla której zostawił ja mąż. Po drugie prezes firmy od dłuższego już czasu bardzo tajemniczo jej się przygląda. Na karatach powieści Autorka odkryje przed czytelnikami, jaka jest tego tajemnica.

Z pozoru denerwujące wydarzenie, jakim jest awaria samochodu zmienia jej życie. A właściwe to Joanna dzięki z pozoru zwykłemu mechanikowi, zaczyna wierzyć, że może ją w nim spotkać, coś dobrego. Bo za nawową swojej koleżanki postanawia poprosić, żeby Szrama towarzyszył jej na ślubie męża. Chociaż Joanna najchętniej darowałaby sobie obecność na tej bardzo emocjonalnie trudnej uroczystości to nie chce, aby ucierpiał syn, Filip.

Z pozoru luźno rzucona uwaga dotycząca konieczności przesadzenia kwiatów, kiedy Joanna chce kupić prezent na ślub byłego męża, otwiera jej nowe drzwi do pracy. Do tej pory pielęgnacje i zajmowanie się kwiatami traktowała, jako hobby, a nie zajecie dające prace. Kiedy po kilku tygodniach wraca do tej samej kwiaciarni jest w dużym szoku, kiedy dostaje propozycje pracy. Chociaż Joanna podnosi argument na "nie", czyli brak wykształcenia florystycznego i doświadczenia, przekonuje ją jedno zdanie:" -Wie Pani po tylu latach pracy od razu poznałam w pani bratnią duszę. Pani patrzy na rośliny z taką miłością. I to pozwala Joannie uwierzyć w siebie. A może, jak sama pomyślała,"Zdałam sobie sprawę, że odkąd byłam sama, ludzie ciągle mnie czymś zaskakiwali. A może w moim życiu otworzyło się miejsce na nowe doświadczenia? " s.167.

Ale, żeby nie było tak słodko to nie jest tylko książka o tym, jak dzięki drugiemu człowiekowi, jego wspierającej obecności uwierzyć w siebie. To też opowieść o tym,co trudne. Joanna na prośbę Dawida towarzyszy mu na widzeniu w wiezieniu u jego ojca. Który niebawem kończy odsiadywanie wyroku. Na przykładzie Dawida, Autorka pokazuje, że nawet po traumatycznych przeżyciach można wyjść na prostą. Jeśli chcecie się dowiedzieć,jakie trudne przeżycie Dawid ma za sobą, sięgnijcie po książkę

Książka bardzo dobra nie tylko na jesienne wieczory, którą świetnie się czyta przy kubku dobrej kawy, herbaty. Co, kto lubi.