W górach szaleństwa. Gra paragrafowa recenzja

Wyobraźcie sobie, że czytacie książkę, w której serdecznie nienawidzicie jakiegoś bohatera. Kolejna strona i już marzycie by ta postać zakończyła żywot w rzece wrzącej lawy, pod katowskim toporem lub na szubienicy. Niestety to autor kieruje jego losem i obsypuje go złotem, kwiatkami, a na trawce przed jego domem pasie się jednorożec. Szlag może Was trafić! Marzyliście o zupełnie innym zakończeniu. Z pomocą przychodzi Wydawnictwo Black Monk, które oddaje w nasze ręce grę paragrafową, w której samemu można zadecydować, jak potoczy się los głównego bohatera.





W skrócie dla laików: gra paragrafowa polega na wybieraniu ścieżki bohatera za pomocą tzw. paragrafów na zasadzie – jeśli chcesz, żeby X zrobił A, idź na stronę 123 itp. To czytelnicy mają wpływ na to, jak potoczą się losy postaci.

Skupmy się jednak na „W Górach Szaleństwa” – grze paragrafowej na motywach opowiadań H.P. Lovecrafta. Tym razem przenosimy się do lat ’30 XX wieku. Nasz bohater profesor geologii z Bostonu jest szalenie…nudny. Nijaki. Śmiało można rzec – bezpłciowy. Jego całe życie to skały. Ale ten właśnie taki sobie człowieczek dostaje niepowtarzalną szansę wyjazdu z ekspedycją na Antarktydę. Jak pokierujecie losami bohatera? Czy zamarznie na zimnej Antarktydzie? Pożrą go wilki? Porwą zmutowane pingwiny? Co się może wydarzyć? To wszystko zależy tylko od Was!

Gry paragrafowe odkryłam w tym roku i muszę przyznać, że ta forma rozrywki coraz bardziej do mnie przemawia. Fajnie mieć moc sprawczą nad przebiegiem akcji, nad rozwojem bohatera, można zaszaleć i iść na żywioł, a można stąpać ostrożnie… Można wyobrazić sobie, że bohater to Wasz szef i czytać jak coś go rozszarpuje na strzępy… Za marzenia nie karają 😉

Książka wydana jest w bardzo klimatycznym stylu. Ilustracje są nieziemskie, dodają mrocznego smaczku do fabuły. Same zaś paragrafy prowadzą nas przez fabułę wielotorowo. Czytając kilkanaście razy zdarzało mi się trafiać na te same strony podążając zupełnie inną ścieżką fabularną. Zdarzało mi się ryknąć śmiechem (zmutowane pingwiny!), a czasami nie mogłam się doczekać co czeka na kolejnych kartach. Poza tym mamy w domu taki mały challenge z mężem, kto przetrwa najdłużej. Jeśli macie okazję, polecam czytać na zmianę z drugą osobą, fajne doświadczenie!

„W Górach Szaleństwa” to według mnie fajna odskocznia na gorszy czas, gdy nie ma się ochoty zaczynać dłuższej książki, czy super opcja na imprezę, lub nudny wieczór. Językowo wiadomo, że nie ma co się spodziewać poematów. Jest krótko, zwięźle i na temat, jednak nie uważam tego za minus. Jedyne czego mogę się przyczepić, to w mojej opinii było za mało paragrafów. Za którymś razem już wiedziałam czego się spodziewać, gdzieś zaginął element niespodzianki. Mimo to, generalnie polecam. Przyznaję, że podróżowanie po świecie stworzonym przez Lovecrafta zaostrzyło moją ciekawość na poznanie się bliżej z twórczością ekscentrycznego autora. Co z tego wyniknie? Zobaczę. Póki co będę na pewno sięgać przy okazji po kolejne gry paragrafowe.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu @nakanapie.pl

Almaranth, 01.09.2021