Wypożyczalnia Świętych Mikołajów recenzja

Magda - recepcjonistka w Wypożyczalni Świętych Mikołajów - staje przed ciężkim wyzwaniem zorganizowania świąt dla swojego syna, które spędzą bez ojca chłopca - Borysa. Jej szefem i jednocześnie szwagrem jest samotny pracoholik Grzesiek, który przez traumatyczne wydarzenie przewartościowuje swoje życie, w wyniku czego postanawia odnowić kontakt ze swoją dawną, licealną miłością, której przed laty porzucił. Dziewczyną okazuje się być nauczycielka z mniejszej miejscowości, w pełni oddana swojej pracy, uwielbiana przez wychowanków i ich opiekunów. Jej rodzice natomiast wiecznie znajdują sobie temat do kłótni, doprowadzając tym córkę do szewskiej pasji.

Kaśka wpada na pomysł wynajęcia na wieczór panieński przyjaciółki, mający odbyć się w drugi dzień świąt mikołaja-striptizera. Chętny wydaje się być dwudziestoletni Mikołaj, ewidentnie w ogromnej potrzebie dodatkowego zastrzyku gotówki do opłacenia alimentów na swoją dwójkę dzieci. Amanda - przyszła panna młoda z dobrego domu, jest zakochana w swoim partnerze na zabój. On wydaje się mieć zupełnie inne podejście do ich związku.

Uffff... Trochę się na temat tej książki rozgadam. Zacznijmy od pomysłu. Wiadomo nie od dziś, że jest on wyświechtany jak płaszcz sprzed kilku dekad. Kilka wątków ze sporą ilością bohaterów pobocznych plączą się w opowieści jak lampki na choince, by na końcu poukładać się i otworzyć furtkę do kolejnej części. Jest on znany w polskiej popkulturze przede wszystkim z serii filmów ,,Listy do M". Osobiście kocham te filmy, ponieważ są one wykonane obiektywnie dobrze. Co nie dotyczy niestety tej książki. Zdenerwowało mnie więc, gdy czytałem w podziękowaniach, jak to autorka niby wpadła na tę ideę. Może i ją podchwyciła, ale z pewnością nie wymyśliła. Styl pisania Pani Agaty niezmiernie mnie irytował. Zdania były płaskie, proste, nienaturalne, do tego z masą powtórzeń. Na plus bohaterowie zostali wykreowani dość realistycznie, chociaż nie idealnie. Jeśli chodzi o klimat świąt (w końcu w założeniu to książka świąteczna) to był on wyczuwalny, jednak znów niedostatecznie. Sytuacje w niej przedstawione są przyjemne do czytania, ale miałem wrażenie, jakbym słuchał o nich przez grubą szybę. Nie pochłonęła mnie ta pozycja i nie wracało mi się do niej z przyjemnością. Jeśli natomiast ktoś poszukuje przedświątecznej rozrywki, wyłączając przy tym myślenie - jak najbardziej polecam. Mi osobiście raczej nie przypadła do gustu.