Gladiator recenzja

Po zdławieniu rebelii i zabezpieczeniu interesów Rzymu na wschodzie, Macro i Katon wracają do Italii, jednak po drodze stają się świadkami niespotykanego kataklizmu, który niemal niszczy ich statek i zmusza do postawienia stopy na Krecie, której ludność została zdziesiątkowana przez trzęsienie ziemi. Niewolnicy wyrwali się spod jarzma panów i pod wodzą niezwykle utalentowanego gladiatora wszczynają rebelię.

Scarrow po raz kolejny podjął palący temat z okresu Imperium - niewolnictwo. Tym razem potraktował go bardzo szczegółowo, opracowując podwaliny do rebelii niewolników na kształt tej znanej z powstania Spartakusa. I wiek n.e. to okres w historii Imperium, gdy niewolnictwo było całkowicie powszechne. Niewolnicy byli wykorzystywani na każdym szczeblu życia publicznego i prywatnego. W tamtym okresie kolejne pokolenia niewolników rodziły się w niewoli i były kompletnie nieświadome tego stanu. Daje to okazję w zagłębienie się tematu niewolnictwa z teoretycznego punktu widzenia utalentowanego historyka - jest zatem bardzo prawdopodobny i warty poznania.

Jak zawsze barwny język autora ożywił antyk i na kilka dni przeniósł mnie do czasów, gdy niepokonana armia Imperium po raz kolejny staje do walki z zagrożeniem dla Rzymu. W opracowaniu Roberta Schmidta czuje się wprawę w tłumaczeniu prozy Scarrowa. Książka nie odstaje od serii, aczkolwiek brakowało mi ogromnej epickiej bitwy - starcia dwóch armii, które dałoby się opisać na kilkuset stronach. Mam nadzieję, że może następnym razem…

Wydanie książki zostało wzbogacone o kilka map wyspy oraz zatoki Olousu, w której rozegrała się finałowa bitwa. Wydanie jak zawsze ładne - kolorowa okładka z wytłoczeniami i skrzydełkami. Na froncie klimatyczny motyw - gladiator na tle antycznego miasta. Na wewnętrznej stronie skrzydełka znajduje się lista wszystkich wydanych dotychczas okładek. Tom dziewiąty to już ponad 3/4 serii wydane w Polsce. Obecnie zostały tylko 4 tomy.